Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2016

Ελλάς η χώρα του παραλόγου, με πολιτικούς άριστους!!!

Γράφει η Βασιλική Μαυρογονάτου*
Ζούμε τελικά σε μια Ευρωπαϊκή χώρα γεμάτη αντιφάσεις και αντιθέσεις. Από τη μια οι απλοί πολίτες, όπου παλεύουν να βγάλουν τα προς το ζην καθώς και τις αμέτρητες υποχρεώσεις που τους έχει επιβαρύνει αυτό το κράτος. Από την άλλη σχεδόν καθημερινά διαβάζουμε στον τύπο για τις ατασθαλίες των πολιτικών και διάφορων άλλων δημόσιων ευνομούμενων προσώπων.

Τελευταία είχαμε τη δήλωση του κου Ψυχάρη ο οποίος παραδέχτηκε στην επιτροπή Πόθεν Έσχες της Βουλής οτι δεν διαθέτει αντίγραφα για 10 δηλώσεις που ισχυρίζεται ότι έχει καταθέσει. Πως στην ευχή λοιπόν λειτουργούσε η επιχείρησή του χωρίς φορολογική ενημερότητα; Ή μήπως την λάμβανε; Πως προχωρούσαν οι δουλειές του; Εδώ για να βγάλει γνωστός μου βιβλιάριο υγείας στην Πρόνοια ζήτησαν φορολογικές δηλώσεις των τελευταίων 10 ετών κι ας κοντεύει ο άνθρωπος να πεθάνει από την πείνα, τα χαρτιά δεν προχωράνε.

Ε και;; θα πω εγώ. Και τι έγινε που το παραδέχτηκε;; Το έκαναν ευθαρσώς και άλλοι στο παρελθόν βλ. Τσουκάτο. Ποιες ήταν οι συνέπειες; Καμία απολύτως.

Συνεπώς, ποιος ο λόγος να γίνονται οι αποκαλύψεις αυτές; Εδώ και χρόνια βγάζουν διάφορες ειδήσεις για κλεμμένα χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι πλέον η πλήρης αδιαφορία των πολιτών σε οτιδήποτε συμβαίνει. Το δικαστικό σύστημα έχει αποδείξει περίτρανα εδώ και δεκαετίες για ποιον δουλεύει και ποια είναι η αμεροληψία του.

Ο καθένας πια προσπαθεί για τον εαυτό του. προσπαθεί να επιβιώσει και τίποτα παραπάνω. Ο ελεύθερος επαγγελματίας αποτελεί το σημερινό ήρωα, καθώς φαίνεται πως η φορολογία εισοδήματος θα ανέλθει στο 60%. Οι συνταξιούχοι επίσης με μείωση συντάξεων 30%, οι νέοι υπάλληλοι με 580€ βασικό μισθό κτλ.

Έρχεται έπειτα η νέα λίστα Μπόργιανς με ονόματα από την Ελλάδα και ποσά τα οποία παραπέμπουν σε κατόχους πετρελαιοπηγών και όχι μισθωτούς πολιτικούς και δημοσιογράφους. Πως στην ευχή λοιπόν μαζεύονται τόσα εκατομμύρια, γιατί ποτέ κανείς που δεν έχει εμπλακεί με την πολιτική με οποιονδήποτε τρόπο, δεν έγινε πάμπλουτος; Πόσους και πόσους επιστήμονες γνωρίζω με αξιοζήλευτες γνώσεις, οι οποίοι μετρούν το μήνα πως θα βγει. Εκτός βέβαια από τους φίλους μου που επέλεξαν το δρόμο του εξωτερικού και ζουν μια αξιοπρεπή ζωή. Πάλι όμως καμία σχέση με τη χλιδάτη ζωή εκατομμυρίων.

Ποια είναι η ικανότητα όλων αυτών των κοστουμαρισμένων κυρίων και κυριών, η οποία τους καθιστά στο απυρόβλητο; Ποιο το εξαιρετικό τους χάρισμα έτσι ώστε να θεωρούνται αναμάρτητοι και να μπορούν να δρουν ανεξέλεγκτα; Οι νόμοι είναι διαφορετικοί τελικά για όλους. Άλλοι νόμοι ισχύουν για εμένα, άλλοι για τα δημόσια πρόσωπα.

Ακόμη και σε τοπικές κοινωνίες άτομα που έχουν καταδικαστεί από τα δικαστήρια για υπεξαίρεση χρημάτων, δεν εξέτισαν ποτέ καμία ποινή και αντ’ αυτού περιφέρονται γελαστοί στους δρόμους. Έχουν άποψη για τα πάντα και αποκαλούν τους εαυτούς τους άριστους έναντι άλλων πολιτών. Και όλο αυτό ως δικαιολογία για τη βαρύτητα της ψήφου, ότι δηλαδή δεν είναι δυνατόν να έχει ένας πολίτης με σπουδές και εξυπνάδα την ίδια βαρύτητα με κάποιον χαμηλού νοητικού επιπέδου. Φυσικά αυτό ήταν που είπα, ότι πλέον τα έχω ακούσει όλα.

Μπήκε πλέον στο πετσί μας η κοροϊδία μπροστά στα μούτρα μας, χωρίς να μπορούμε να αντιδράσουμε. Κατάπτυστα άτομα να τα ανεχόμαστε και να τρέφονται από τις σάρκες μας. Τους σεβόμαστε γιατί είμαστε αξιοπρεπείς, για να μην πούμε τι λες βρε ανόητε και καθόμαστε και ακούμε τις φλυαρίες τους. Μάθαμε και εμείς να συμμετέχουμε στο θέατρο του παραλόγου, ελπίζοντας κάποια στιγμή να εμφανιστεί ο από μηχανής Θεός και να μας γλιτώσει από τα κακώς κείμενα.

Αλλά, που είναι;



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.

Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.

Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.