Στις βουλευτικές εκλογές του 2012 δεν συμμετείχα. Για πρώτη φορά μετά το 1989, ήμουν συνειδητά εκτός. Είχαν μεσολαβήσει δεκαπέντε χρόνια που εκπροσώπησα σταθερά τον τόπο μου ως βουλευτής, μα είχε έρθει η ώρα να μείνω εκτός. Οι λόγοι ήταν δημοσιοποιημένοι από καιρό, από την παραίτησή μου το καλοκαίρι του ’11.
Η τροπή που έπαιρναν τα πράγματα στη χώρα, η μετάλλαξη μιας παράταξης με την οποία είχα συνταχθεί για σχεδόν τριάντα πέντε χρόνια και η απροθυμία του πολιτικού συστήματος να δώσει προτεραιότητα στη χώρα αντί στον εαυτό της με απομάκρυναν. Ήταν μια απόφαση δική μου - σίγουρη μέσα μου και αληθινή.
Από την παραίτησή μου και μετά γύρισα στη δικηγορία, ξαναπιάνοντας το νήμα μιας ζωής που είχα αφήσει χρόνια πριν, πριν ασχοληθώ με τα κοινά. Μα στην ουσία, δεν έμεινα εκτός πολιτικής. Εκτός Βουλής δεν σημαίνει εκτός πολιτικής. Στην ομιλία μου στο Συνεδριακό Κέντρο του Δήμου Κιλκίς, αμέσως μετά την παραίτησή μου, απευθυνόμενος στους Κιλκισιώτες συμπολίτες μου είχα πει τη φράση: "Σας χαιρετώ, αλλά δεν σας αποχαιρετώ".
Από την παραίτησή μου και μετά γύρισα στη δικηγορία, ξαναπιάνοντας το νήμα μιας ζωής που είχα αφήσει χρόνια πριν, πριν ασχοληθώ με τα κοινά. Μα στην ουσία, δεν έμεινα εκτός πολιτικής. Εκτός Βουλής δεν σημαίνει εκτός πολιτικής. Στην ομιλία μου στο Συνεδριακό Κέντρο του Δήμου Κιλκίς, αμέσως μετά την παραίτησή μου, απευθυνόμενος στους Κιλκισιώτες συμπολίτες μου είχα πει τη φράση: "Σας χαιρετώ, αλλά δεν σας αποχαιρετώ".
Συνέχισα να γυρίζω τον νομό μας αλλά και την Ελλάδα. Να μιλάω με ανθρώπους που με στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια και να γνωρίζω νέους. Να ακούω περισσότερο και να μιλάω λιγότερο. Από άλλη θέση, είδα τη χώρα αλλαγμένη, βυθισμένη στην κρίση, τους ανθρώπους της με δυσκολίες και μεγάλες αγωνίες για το παρόν και το μέλλον.
Μόνος και στο πλαίσιο του Κοινωνικού Συνδέσμου, τοποθετήθηκα αρκετές φορές δημόσια για την ανάγκη της χώρας να σταθεί στα πόδια της, αλλά και την ανάγκη της παράταξης να αλλάξει, να αναγεννηθεί. Στο ίδιο διάστημα, άσκησα έντονη κριτική στο ΠΑΣΟΚ, επισημαίνοντας λάθη και αδυναμίες του, προτείνοντας λύσεις διεξόδου για την επόμενη μέρα. Κάποια από τα λεγόμενά μου βρήκαν πρόσφορο ακροατήριο, άλλα ενόχλησαν, άλλα κινητοποίησαν.
Οι εξελίξεις των τελευταίων μηνών, οι δυσκολίες της χώρας που κορυφώνονται δεν με άφησαν αδιάφορο. Πήρα την απόφαση να συμπαραταχθώ με το ΠΑΣΟΚ – Δημοκρατική Παράταξη αναγνωρίζοντας σ' αυτό ότι με τεράστιο πολιτικό κόστος έβαλε πλάτη να κρατηθεί και να υπάρξει η χώρα και ότι δίνει την πιο δύσκολη μάχη της σαραντάχρονης πορείας του. Δεν αλλάζω ούτε λέξη από όσα είπα αυτά τα χρόνια. Ίσως το χρησιμότερο που κομίζω στην παράταξη είναι ακριβώς όσα μάζεψα αυτά τα χρόνια, τα εκτός Βουλής, γυρίζοντας την Ελλάδα, ακούγοντας και συζητώντας με τον κόσμο.
Η ανάγκη «να μάθουμε να κουβεντιάζουμε» παραμένει το ισχυρότερο ζητούμενο για τη χώρα και τις πολιτικές της δυνάμεις. Θα την υπηρετήσω αρχίζοντας από αυτήν την απόφαση. Για την επόμενη μέρα της χώρας. Και των ανθρώπων που αγωνιούν και πασχίζουν να εκφραστούν. Η εκλογή μου ως Βουλευτή Επικρατείας, που δεν είναι ούτε αυτόματη ούτε αυτονόητη όπως εσφαλμένα πιστεύουν κάποιοι, αφού προϋποθέτει την εκλογική ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ, στην πραγματικότητα θα προσθέσει έναν ακόμη Βουλευτή στο Νομό μας.
Μόνος και στο πλαίσιο του Κοινωνικού Συνδέσμου, τοποθετήθηκα αρκετές φορές δημόσια για την ανάγκη της χώρας να σταθεί στα πόδια της, αλλά και την ανάγκη της παράταξης να αλλάξει, να αναγεννηθεί. Στο ίδιο διάστημα, άσκησα έντονη κριτική στο ΠΑΣΟΚ, επισημαίνοντας λάθη και αδυναμίες του, προτείνοντας λύσεις διεξόδου για την επόμενη μέρα. Κάποια από τα λεγόμενά μου βρήκαν πρόσφορο ακροατήριο, άλλα ενόχλησαν, άλλα κινητοποίησαν.
Οι εξελίξεις των τελευταίων μηνών, οι δυσκολίες της χώρας που κορυφώνονται δεν με άφησαν αδιάφορο. Πήρα την απόφαση να συμπαραταχθώ με το ΠΑΣΟΚ – Δημοκρατική Παράταξη αναγνωρίζοντας σ' αυτό ότι με τεράστιο πολιτικό κόστος έβαλε πλάτη να κρατηθεί και να υπάρξει η χώρα και ότι δίνει την πιο δύσκολη μάχη της σαραντάχρονης πορείας του. Δεν αλλάζω ούτε λέξη από όσα είπα αυτά τα χρόνια. Ίσως το χρησιμότερο που κομίζω στην παράταξη είναι ακριβώς όσα μάζεψα αυτά τα χρόνια, τα εκτός Βουλής, γυρίζοντας την Ελλάδα, ακούγοντας και συζητώντας με τον κόσμο.
Η ανάγκη «να μάθουμε να κουβεντιάζουμε» παραμένει το ισχυρότερο ζητούμενο για τη χώρα και τις πολιτικές της δυνάμεις. Θα την υπηρετήσω αρχίζοντας από αυτήν την απόφαση. Για την επόμενη μέρα της χώρας. Και των ανθρώπων που αγωνιούν και πασχίζουν να εκφραστούν. Η εκλογή μου ως Βουλευτή Επικρατείας, που δεν είναι ούτε αυτόματη ούτε αυτονόητη όπως εσφαλμένα πιστεύουν κάποιοι, αφού προϋποθέτει την εκλογική ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ, στην πραγματικότητα θα προσθέσει έναν ακόμη Βουλευτή στο Νομό μας.
Για τον απλούστατο λόγο ότι στο Κιλκίς είναι η μόνιμη κατοικία μου και το διαρκές ενδιαφέρον μου. Εδώ βρίσκονται οι άνθρωποι με τους οποίους μεγάλωσα και με τη στήριξή τους έφτασα όπου έφτασα. Και αυτή τη στήριξη που τόσο απλόχερα μου προσέφεραν όλα αυτά τα χρόνια ζητώ και προσδοκώ πάλι.
Κρίμα, Γιώργο Φλωρίδη! Όταν πριν από τρία περίπου χρόνια τους πέταξες στα μούτρα τη βουλευτική έδρα, οι πολιτικές μετοχές σου ανέβηκαν στα ύψη, όχι μόνο στο Κιλκίς, αλλά και σε όλη την Ελλάδα! Και τώρα τι έκανες; Διέγραψες, για να πάρεις πίσω τη βουλευτική σου έδρα, ό,τι έχτισες τότε με την πράξη σου εκείνη. Και γύρισες στο ΠΑΣΟΚ, ο αρχηγός του οποίου είναι το χειρότερο είδος πολιτικού. Γύρισες στο κόμμα εκείνο, που σε συνεργασία με τη ΝΔ του Σαμαρά, έριξε στον γκρεμό την Ελλάδα και τους Έλληνες. Βιάστηκες. Κρίμα και πάλι κρίμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιές πολιτικές μετοχές και πότε εκτοξεύτηκαν στα ύψη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦλωρίδης - Διαμαντοπούλου 19/12/2014: ζητάμε «τη δημιουργία Δημοκρατικού Μεταρρυθμιστικού Πόλου που σήμερα δεν υπάρχει».
17 ημέρες μετά, ο ένας πάει στο ΠΑΣΟΚ για την έδρα στο επικρατείας, η άλλη σπίτι της. Ο "μεταρυθμιστικός πόλος" που ζητούσαν πήγε περίπατο...
Ελπίζω και προσδοκώ τα φαντάσματα του παρελθόντος να μείνουν παρελθόν.