Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

"Mερικό Τραγούδι"

Γράφει ο Φώτης Μισόπουλος
To "Mερικό Τραγούδι" είναι η επαγωγή μιας αντίστροφης μέτρησης στο "Κάντο Χενεράλ"- του νερουντιανού εγχειρήματος της καθολικότητας. Είναι η προσπάθεια να δηλωθεί επαγωγικά ότι αυτό που ισχύει για ένα στίχο και μια στροφή, θα ισχύσει και για ένα ποίημα, όσο εκτενές κι αν είναι. Είναι αν θέλετε η παραδοχή πως στο τέλος ό,τι γεννηθεί στην πολλαπλότητά του από ένα αρχικό κύτταρο είναι οπωσδήποτε οργανικό, ένα fractal poeme, όπου η συνοχή του ψηλαφίζεται όπως το χέρι του άλλου μέσα στην νύχτα....
Ίσως πράγματι η κρυφή ηδονή της ποίησης, νάναι η ομίχλη...Όπως στον Όντεν...



...thank you fog..., W. AUDEN

Η ακατανίκητη γλώσσα των δαχτύλων
Απομεινάρια μιας μέρας που γλυτώνει
Τις σφραγίδες ερώτων-, σ' ανυποψίαστα δειλινά
Είναι το φως που απότομα πυκνώνει

Η εμμονή να μιλάνε τα μάτια
Ιδέα: να συγκαλύψω αυτό που κοιτάς
Χαραγμένο βαθιά στη μνήμη του δρόμου
Τελεσίδικα έφυγε ό,τι ζητάς

Υπάρχει κοντά μια καμέλια
Στον ώμό της παντρολογιέται ο άνεμος
-Ξέχασα πως αύριο θα φύγουμε νωρίς
Είπα,- για πολλοστή φορά αναπάντεχος:

Είναι πάντα όλα τόσο απλά
Όσο ένα μυστικό αγεφύρωτο
Μια κρυμμένη γυάλα με ψάρια
Mια εξομολόγηση σε ήχο ανείπωτο

Κατοπτρισμός των λέξεων, έγγλυφος-
Ήταν μόνο η όαση που δηλώνει το Άλλο
-Κυνικό και Αθώο- πανικός,
καθολική καταστροφή, - απλό σινιάλο

Όπως ο θάνατος που εμπνέει αψεγάδιαστα
Την ύστερη περίπτυξη- το έλεος προηγείται
Κι η ένοχη κλίση- ηδονή της παράβασης,
Τα σκούρα πέπλα μιας ελπίδας που απειλείται

Στο άγγιγμα μετουσιώνεται ο χρόνος
Γιατί η αιωνιότητα διαφεύγει
Το νήμα των σιωπών είναι ο φόβος
Η παρένθεση του χάους που μάς κλέβει

Όταν πάλι χτυπάνε την πόρτα και δεν είναι κανείς
Η ομορφιά θα εκκολαφθεί κάπου στις όχθες-
Μια αστραφτερή νωχέλεια ή χίμαιρα
Ανάμεσα σε πένθιμες άχρωμες λόχμες

Το αθόρυβο ποτάμι του καιρού που κυκλώνει
όπως η πλάνη- τα νύχια της πόλης που ζούμε,
η λήθη του εμείς-, χαρίζει την έκσταση,
είμαστε κι οι δυο θεατές που θρηνούμε

Αιωρείσαι μέσα ή έξω απ' το ποίημα
Πάνω ή κάτω- στη σπηλιά του Πλάτωνα θα μπλέξεις-
Ένας θάνατος σε οίκο ευγηρίας
Μες στο σαπρό κορμί μου μύριες λέξεις

Ο χρόνος της ζωής ασήμαντος
Αθέατος γι' αυτά που λέμε ώρα
Τέλος του παιχνιδιού επώδυνο
Προοπτική θανάτου τώρα

Αυτή η στειρότητα να είχε σβήσει
Μόνο έτσι γεννιέμαι ξανά
Μόνο έτσι γυρίζω στην κόγχη μου-
Τα μάτια σταματούν αδειανά

Τ' όνειρο κι η αγρύπνια- ίδια παράνοια
Το βέβαιο- απ' τα φαινόμενα αντίκρυ- είδωλο
-Βλέπω το κενό, που είν' ο εαυτός μου
Η απώλεια είναι ψέμα αμφίβολο

Με παρασέρνει ο πόθος εκεί που ηττήθηκα
Ο καιρός να δραπετεύω έχει μια ρωγμή
Άδικη επανάληψη που με πληγώνει
Η αγωνία μιας απληστίας που με μισεί

Ενηλικίωση- μοιραία καταδίκη-
Δύοντας- προσφέρομαι ακέραιος
Στο μέτωπο αγνοημένες οι ρυτίδες
Με υποδέχονται ξανά, - θαρρώ αβέβαιος

Το κέλυφος της νύχτας καθώς σπάζει-
Καθρέφτες των λέξεων, που θα δεις
-Η ασυνέχεια της λαμπρής σκιάς που χάνεις-
Την ώρα που έρχεσαι, ξανά πενθείς

ΦΩΤΗΣ ΜΙΣΟΠΟΥΛΟΣ
Σεπτέμβρης- Οχτώβρης 2012


2 σχόλια:

  1. οχτωβρης και οχι οκτωβριος...ειπαμε,η αριστερη ιδεολογια δεν ειναι ιδεολογια αλλα εκφυλιστικη ψυχοσωματικη αρρωστεια,καντο χενεραλ και μα.....ς,ξυπνατε "κουλτουριαρηδες" ο κομμουνισμος ΨΟΦΗΣΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αν από το "οχτώβρης" έβαλες ταμπέλα και ψόοοοφησεεεεεε ο κομμουνισμός τότε το ΤΣΙΟΥ ΤΣΙΟΥ δεν είναι τελικά μόνο η μητρική μας γλώσσα αλλά όλη μας η σκέψη. Ότι καλύτερο έχουμε να δώσουμε.
    Ισως στο μέλλον καταφέρουμε να εξελιχθούμε και να περάσουμε σε εξελιγμένες σκέψεις τύπου ΒΕΕΕΕ-ΒΕΕΕΕΕΕ που είναι και ο απώτερος στόχος γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το “βελάζειν” εστί πολιτισμός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.

Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.

Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.