"Για το αυταρχικό πλαίσιο που διαμορφώνεται στην εκπαίδευση"

Γράφει ο Πολυχρονιάδης Γιώργος
Γεν. Γραμματέας ΕΛΜΕ ν. Κιλκίς
Με την υπερψήφιση από την πλειοψηφία της Βουλής του νέου μεσοπρόθεσμου συνεχίζεται και επιτείνεται η ίδια αδιέξοδη και καταστροφική πολιτική, που οδηγεί τη χώρα και το λαό στη φτώχεια και την εξαθλίωση, με νέες μειώσεις μισθών, συντάξεων και εφάπαξ, με μαζικές απολύσεις στο δημόσιο μέσω της διαθεσιμότητας και της αργίας. Η ανεργία εκτινάσσεται σε δυσθεώρητα ύψη, η ύφεση της οικονομίας παραμένει, το χρέος συνεχίζει να μεγαλώνει.
Ταυτόχρονα διαμορφώνεται σταδιακά στην εκπαίδευση, και ιδιαίτερα με τον τελευταίο νόμο, ένα πρωτοφανές αντιδημοκρατικό και αυταρχικό πλαίσιο, που σκοπό έχει να τρομοκρατήσει τον εκπαιδευτικό, προκειμένου αυτός να μην αντιστέκεται στην πολιτική που επιβάλλει η τρόικα και εφαρμόζουν οι Ελληνικές κυβερνήσεις.

Πιο συγκεκριμένα: 1. Το νέο πειθαρχικό δίκαιο προβλέπει την επιβολή της αυτοδίκαιης και της δυνητικής αργίας για οποιοδήποτε πειθαρχικό παράπτωμα. Σύμφωνα με νέα διάταξη του μεσοπρόθεσμου, ο υπάλληλος που έχει παραπεμφθεί στο πειθαρχικό συμβούλιο για οποιοδήποτε πειθαρχικό παράπτωμα μπορεί να τίθεται σε αργία (δυνητική) μετά από γνωμοδότηση του πειθαρχικού συμβουλίου, στο οποίο, όπως είναι γνωστό, δε συμμετέχουν αιρετοί εκπρόσωποι των εργαζόμενων!

'Ήδη το Υπουργείο Παιδείας καλεί με εγκύκλιό του τους Προέδρους των Υπηρεσιακών Συμβουλίων να συντάξουν και να αποστείλουν λίστα με τα ονόματα των εκπαιδευτικών σε βάρος των οποίων εκκρεμούν πειθαρχικές υποθέσεις, για διάφορα πειθαρχικά παραπτώματα, προκειμένου αυτοί να τεθούν αμέσως σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας.

Είναι φανερό ότι οι εκπαιδευτικοί, όπως και οι άλλοι υπάλληλοι, είναι πλέον όμηροι ενός αυταρχικού κράτους και μιας αλαζονικής και αντιδημοκρατικής διοίκησης, αφού θα υπάρχει πάντα η απειλή και ο φόβος να τεθούν σε δυνητική αργία μετά από οποιαδήποτε δίκαιη ή άδικη παραπομπή τους στο πειθαρχικό συμβούλιο και, σε περίπτωση πειθαρχικής ποινής, να θεωρούνται «επίορκοι» και να επικρέμαται επί της κεφαλής τους η δαμόκλειος σπάθη της απόλυσης.

2. Οι προβλέψεις του νέου νόμου για τη διαθεσιμότητα στο δημόσιο, για τις απολύσεις του πλεονάζοντος προσωπικού και για τις υποχρεωτικές μεταθέσεις από σχολείο σε σχολείο, σε όλη την επικράτεια και μάλιστα χωρίς την πρόταση του αρμόδιου υπηρεσιακού συμβουλίου, επιτείνουν το άγχος του εκπαιδευτικού, καθώς υπάρχει για όλους ο κίνδυνος της υπεραριθμίας, της υποχρεωτικής μετάθεσης, της διαθεσιμότητας, της απόλυσης.

3. Η σχεδιαζόμενη ιεραρχική αξιολόγηση-χειραγώγηση του εκπαιδευτικού, σε συνδυασμό και με τη βαθμολογική και μισθολογική του προαγωγή και τη δραματική μείωση των μισθών, ιδιαίτερα των νεοδιόριστων, δημιουργούν συνθήκες ασφυξίας, εξαθλίωσης, ανασφάλειας και εκφοβισμού.

Επιπλέον, η αξιολόγηση, που θα έχει διαπιστωτικό χαρακτήρα και στόχο την κατάταξή του εκπαιδευτικού για βαθμολογική και μισθολογική προαγωγή, θα γίνεται από τον διευθυντή του σχολείου και τον σχολικό σύμβουλο. Έτσι, ο διευθυντής του σχολείου αποκτά μεγαλύτερες δυνατότητες χειραγώγησης και επιβολής.

Μέσα σε αυτό το αυταρχικό πλαίσιο λειτουργίας του σχολείου διαμορφώνεται ένα αντιδημοκρατικό κλίμα, που δεν συμβάλλει στην εύρυθμη λειτουργία του, στην παιδαγωγική ελευθερία και στην καλλιέργεια πνεύματος αλληλεγγύης και συλλογικότητας, δηλαδή δεν ευνοείται η διαμόρφωση των προϋποθέσεων εκείνων που είναι απαραίτητες, προκειμένου οι εκπαιδευτικοί να επιτελέσουν απρόσκοπτα το διδακτικό και παιδαγωγικό τους έργο.

Οι καθηγητές, που από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα κατάφεραν να διαμορφώσουν με τους αγώνες τους και να κατοχυρώσουν, ως ένα βαθμό, ένα δημοκρατικό σχολείο, με συλλογικές διαδικασίες, με παιδαγωγική ελευθερία και καλύτερες συνθήκες εργασίας, δεν θα επιτρέψουν να γυρίσουμε δεκαετίες πίσω, σε μια νεο-αυταρχική εκπαίδευση, με φτωχούς και φοβισμένους εκπαιδευτικούς, χωρίς θέρμανση, χωρίς βιβλία, χωρίς μέλλον για τους μαθητές μας.

Όλοι μαζί οι εκπαιδευτικοί θα αγωνιστούμε, ενωτικά και κινηματικά, ενάντια στη βάρβαρη και αντιλαϊκή πολιτική, που βάζει στο στόχαστρο την κοινωνία συνολικά.