Ολίγον από ΟΕΚ ...

Γράφει η Βούλα Ιωαννίδου
Υπάλληλος ΟΕΚ Θεσσαλονίκης
Μετά από εντολή "άνωθεν", έπρεπε να κάνουμε "απογραφή" των "μπαταχτσήδων" οικιστών. Σε μένα έλαχε ένας οικισμός (θαρρώ ο παλαιότερος στην Σαλονίκη από της ιδρύσεως του ΟΕΚ). 

Πήρα κι εγώ παραμάσχαλα την κατάσταση των "μπαταχτσήδων", το τοπογραφικό του οικισμού, κάποια σημειώματα που έπρεπε να τους αφήσω, το στυλό, τα γυαλιά μου και ροβόλησα στις εργατικές κατοικίες Ξηροκρήνης με "΄ύφος εξουσίας " ως "ράμπο" του ΟΕΚ.
Περιοχή Ξηροκρήνης (καράκεντρο της πόλης γι΄αυτούς που δεν γνωρίζουν την πόλη, δίπλα από τον Βαρδάρη. Βαρδάρης=σημείο 0 χλμ αποστάσεων)
Παλαιότητα δεν θυμάμαι ακριβώς όμως για να σας δώσω στίγμα, λίγους βρήκα , τους άλλους δεν τους πρόλαβα, τους πρόλαβε ο Κύριος πριν από μένα, καλή τους ώρα!
Περιγραφή οικισμού: δυόροφες πολυκατοικίες, αραιοβαλμένες, χωρίς οδούς, αρίθμηση σε στίχους στο "τοπογραφικό" που είχα μαζί μου, κι κάποιοι απ΄αυτούς βγαλμένοι, γιατί έκαναν ανακαίνιση εξώπορτας ή χαλούσε την αισθητική της οικοδομής:), (άντε να βγάλεις άκρη), με εισόδους ντούμπλεξ (και εξόδους κινδύνου θα μπορούσες να το πεις, αλλά δεν το λέω γιατί δεν ξέρω και δεν είμαι μηχανικός). ΄Αλλα διαμερίσματα καλοδιατηρημένα και ανακαινισμένα κι άλλα εγκαταλελειμμένα (προφανώς πιάσαν την καλή κι αλλάξαν περιοχή). Κάποια κουδούνια κενά, κάποια κατεστραμμένα, κάποια "μουγκά" κάποια περιποιημένα, κάποια αγνώστων (μάλλον κληρονόμων) και κάποια με λατινικούς χαρακτήρες.
Περνούσα κάθε μέρα από αυτήν την περιοχή και ποτέ δεν πρόσεξα πως είναι το "μέσα" της. Στο "μέσα" της λοιπόν, οι πολυκατοικίες ξεχώριζαν με πλούσιο προαύλιο, γεμάτα πρασινάδες (τύπου γκαζόν, λουλούδια , θάμνους και δέντρα, ακόμη και λαχανόκηπους είδα ) που τα "διέκοπταν" σοκάκια με τις κλασσικές πλάκες πεζοδρομίου. Σε κάποιες κατοικίες είχε για διαχωριστικά - ανισόπεδες πεζούλες , ότι πρέπει για κους κους και κουτσομπολιό. Επίσης είχε σκορπισμένα πάρκα, γήπεδο, σχολείο. Σε πολλά σημεία είχε παγκάκια, σ΄ένα απ΄αυτά κάθισα, μέσα στην ταλαιπώρια να βρω ποιος είναι που, για να μελετήσω το τοπογραφικό και με λίγο με την φαντασία μου, λίγο ρωτώντας, να βγάλω άκρη ....
Καθισμένη όπως ήμουν, σηκώνω το κεφάλι μου από τον χάρτη, προσπαθώντας να καταλάβω σε ποιο σημείο ήμουν, ψάχνω με το βλέμμα μου να βρω τις αριθμήσεις των στίχων που ήταν μπροστά μου. Επί τη ευκαιρία, κι επειδή η σκέψη σηκώνει τσιγάρο, ανάβω ένα να στανιάρω. ΄Ετσι χαζεύοντας και κάνοντας το τσιγαράκι μου, ξάφνου άνοιξε η ψυχή μου. Παρόλο που γύρω γύρω ήταν κεντρικοί και πολυσύχναστοι δρόμοι, εκεί μέσα επικρατούσε μια ηρεμία. Αυτό το ρημάδι το πράσινο λειτουργεί σαν μαγικό ραβδί πάνω μας! Χόρταινες ουρανό (έστω ρυπογόνο) και μπόλικο πράσινο. ΄Απλετο χώρο να κινηθείς , να ξαποστάσεις, να παίξεις, να παρκάρεις, να κουβεντιάσεις με τις γειτόνισσες, να χαλαρώσεις.... Δεν ήθελα να φύγω...
Σκεπτόμενη πως τα χρόνια που κτίστηκε αυτός ο οικισμός, οι εργολάβοι δεν αφήναν ούτε χιλιοστό του εκατοστού ανεκμετάλλευτο "στουπώνοντάς" το στο μπετόν, σ΄αυτόν το χώρο, η άπλα και η πρόβλεψη για χώρο πρασίνου ήταν τόσο χουβαρνταλίδικη που θα την ζήλευε και η GreenPeace :) ΄Ενιωσα πολύ περήφανη που δούλευα σε μια υπηρεσία, με τόσο προφητικά και υγιή μυαλά, που φρόντιζαν με τόση "στοργή" τους ανθρώπους που δεν είχαν την δυνατότητα μόνοι τους ν΄αγοράσουν το όνειρό τους.
Φεύγοντας δεν έκανα μόνο τον ΟΕΚ πλούσιο (βρήκα τους μπαταχτσήδες για! ), έκανα πιο πλούσια και την ψυχή μου, κι εκτίμησα περισσότερο την "καρέκλα" μου, τη δουλειά μου και τους συναδέλφους μου, γνωστούς κι αγνώστους (δεν έχει σημασία), σημασία έχει ότι έβαλαν το λιθαράκι τους σ΄αυτό που κι εγώ κι αυτοί αγάπησαν κι αγαπάμε ...
Υ.Γ. Η αλήθεια είναι πως αν δεν φοβόμουν μη σας κουράσω, γι΄αυτήν μου την εμπειρία θα έγραφα μέχρι το βράδυ, όμως θέλω ν΄αφήσω χώρο και για σας...
Ελάτε να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας στον ΟΕΚ μέσα από την δουλειά μας, και να θυμηθούμε οι παλιοί (όπως μιλούν οι άντρες για τον στρατό ) και να μάθουμε οι νεότεροι (σαν της γιαγιάς τα παραμύθια) ...... ΄Αλλωστε βρε παιδιά τι είναι ο ΟΕΚ; Τα ντουβάρια στην Πατησίων που θέλουν να το κάνουν ΣΕΠΕ ή το Βιοκλιματικό ηλιόλουστο ντουβάρι στη Θεσσαλονίκη και στην Λάρισα;
ΟΕΚ είμαστε εμείς, ΟΕΚ είναι η ζωή στους οικισμούς, ΟΕΚ είναι τ΄ανακαινισμένα κουφώματα στις παλιές οικοδομές, ΟΕΚ είναι τα χαμόγελα στους δικαιούχους όταν κάνουν τη μετακόμιση στο δικό τους σπιτικό, ΟΕΚ είναι το Ολυμπιακό χωριό, το Cedefop, το ηλιακό χωριό, ΟΕΚ είναι οι χειροποίητες πίτες από τις γιαγιάδες όταν παίρνουν την επιδότηση ενοικίου και μας τις φέρνουν για να μας κεράσουν...ΟΕΚ είναι τρίτο παιδί των δίτεκνων που τους έμεινε αμανάτι από την ώρα που καταργηθήκαμε:), ΟΕΚ είναι τα ζευγαράκια που παντρέψαμε για να μπουν στην κατηγορία των νέων ζευγαριών, ΟΕΚ είναι οι εκδρομές μας και οι τσικνοπέμπτες μας (αυτό είναι σαλονικιώτικο), ΟΕΚ είναι τα "τσίπουρα" και οι ξεναγήσεις στο Μπουτάρη της Βέροιας, ΟΕΚ είναι οι Χριστουγεννιάτικες γιορτές μας, ΟΕΚ είναι η ποδοσφαιρική μας ομάδα, ΟΕΚ είναι τα πανώ μας και τα χέρια μας που τα σηκώνουν ψηλά , ΟΕΚ είναι ο Φλεβάρης του 2011 που απ΄άκρη σ΄άκρη στην Ελλάδα βροντοφωνάζαμε τ΄άδικο, ΟΕΚ είναι οι ιστορίες μας, οι φωνές μας και τέλος (γιατί κουράστηκα), ΟΕΚ είναι τούτη δω η σελίδα, που ανταμώνουμε (σαν την κλώσα με τα κλωσοπουλάκια της ) όπου κλαίμε και γελάμε, ονειρευόμαστε και προσδοκάμε ...
ΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ;;;; Ποιος μπορεί να κάνει delete στο μυαλό μας και τις καρδιές μας ;;;