Φώφη Γεννηματά: «Το ΠΑΣΟΚ κράτησε την Ελλάδα όρθια»

Η Κεντροαριστερά πρέπει να ξαναμιλήσει για το πώς θα αλλάξουμε τον κόσμο και όχι πώς θα συντηρήσουμε τις αδυναμίες του. Στις 17 Ιουνίου οι πολίτες πρέπει να στείλουν ένα ισχυρό μήνυμα για εθνική συνεννόηση. Να πουν όχι σε ένα νέο διχασμό και στα αδιέξοδα που δημιουργεί η ακυβερνησία. Ο τόπος δεν αντέχει μια πλαστή πόλωση ανάμεσα στην παράταξη που ευθύνεται για το πού φτάσαμε, την παράταξη που εκτόξευσε το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα, από τη μια πλευρά, και από την άλλη τις δυνάμεις που δεν θέλουν τίποτα να αλλάξει, επιμένουν στον κρατισμό και θρέφουν ελπίδες ποντάροντας στον λαϊκισμό και τη δημαγωγία.
Δεν αφορά τον τόπο ούτε η επίκληση του κομμουνιστικού κινδύνου, που μας γυρνά πίσω στην ΕΡΕ, ούτε οι υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα που εκμεταλλεύονται τις δυσκολίες των πολιτών.
Ο δρόμος της Αριστεράς δεν περνά μέσα από την επιστροφή στο χθες, μέσα από την υιοθέτηση και την ενίσχυση μοντέλων που έχουν αποτύχει ούτε μέσα από χάιδεμα αυτιών.
Περνά μέσα από την ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ, την αναγέννησή του και την προοπτική για τη διαμόρφωση μιας νέας Κεντροαριστεράς που θα σκέφτεται επαναστατικά και θα δρα μεταρρυθμιστικά. Να διαμορφωθεί μια κοινωνική συμμαχία γύρω από το σχέδιο ανασυγκρότησης του τόπου που έχει προτείνει το ΠΑΣΟΚ, μέσα από διάλογο με τις παραγωγικές τάξεις, την Αυτοδιοίκηση και τα οικολογικά κινήματα. Είναι επιτακτική η ανάγκη σήμερα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη η Κεντροαριστερά να στηρίξει και να εμπνεύσει τα στρώματα που πλήττονται από την κρίση με σχέδιο και ηθική.
Χρειάζεται να αναδειχθεί και θα αναδειχθεί μέσα από την κρίση μια μεγάλη μεταρρυθμιστική δύναμη που με σύμμαχο αυτή τη φορά τον πολίτη και τους σοσιαλδημοκράτες της Ευρώπης θα τα αλλάξει όλα.
Οι πολιτικές λιτότητας απέτυχαν στην Ελλάδα, οι πολίτες δεν έχουν άλλα όρια αντοχής και το δυστύχημα της εμμονής της κ. Μέρκελ και του κ. Σαρκοζί σε αυτές τις πολιτικές είναι ότι δεν αναδείχτηκαν και οι σοβαρές μεταρρυθμίσεις που έγιναν, οι μεγάλες αλλαγές που ανοίγουν νέους δρόμους.
Το ΠΑΣΟΚ μπορεί και πρέπει να εκφράσει σήμερα αλλά κυρίως μετά τις εκλογές όλες τις ιδέες που συγκροτούν τον χώρο της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας.
Σήμερα δεν χρειαζόμαστε μόνο μια υπεύθυνη αλλά κυρίως μια ειλικρινή Κεντροαριστερά. Αυτήν που θα μιλήσει πειστικά για τα προβλήματα που γεννά η παγκοσμιοποίηση, αλλά και για όλα τα τραύματα που κληρονομήσαμε από το παρελθόν. Γιατί δεν αρκεί να κατακεραυνώνουμε τις κρατικοδίαιτες συντεχνίες, εάν δεν υποδεικνύουμε ταυτόχρονα ένα συνδικαλιστικό μοντέλο που θα στηρίξει τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Δεν αρκεί να μιλάμε για ανάπτυξη εάν δεν την αποσυνδέσουμε από την καταναλωτική μανία που την ακολούθησε στο παρελθόν. Δεν αρκεί να διακηρύττουμε τον αναγκαστικό πια θάνατο του κρατισμού στη χώρα μας, εάν δεν οικοδομήσουμε το νέο κράτος πρόνοιας που θα στηρίξει όλους τους πολίτες που βάλλονται από την κρίση. Δεν αρκεί να καταγγέλλουμε τα τραστ που πιέζουν την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών, εάν δεν προτείνουμε ένα νέο συνεταιριστικό κίνημα ανταγωνιστικό και αυτόνομο από κάθε μορφή χειραγώγησης.
Η Κεντροαριστερά με επίκεντρο την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία πρέπει να ξαναμιλήσει για το πώς θα αλλάξουμε τον κόσμο και όχι πώς θα συντηρήσουμε τις αδυναμίες του. Είναι αλήθεια ότι οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις που επιχείρησε το ΠΑΣΟΚ την τελευταία διετία προς την κατεύθυνση της διαφάνειας, του περιορισμού της κρατικής σπατάλης, της διάλυσης του πελατειακού κράτους, πνίγηκαν από την τεράστια ύφεση και τα επαχθή φορολογικά μέτρα που κληθήκαμε να πάρουμε.
Τώρα είναι όχι μόνο η ώρα να αλλάξουμε τον παραγωγικό μας προσανατολισμό, αλλά και να καθοδηγήσουμε τους πολίτες με ένα συγκροτημένο σχέδιο σε νέα πεδία απασχόλησης. Υπολογίζεται ότι ένα εκατομμύριο πολίτες αναζητούν διεξόδους, εξετάζουν την επιστροφή στην περιφέρεια. Είναι μια μεγάλη ευκαιρία που δεν πρέπει να πάει χαμένη, για να προχωρήσει η αποκέντρωση και να αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο.
Αν σήμερα έχουμε την πολυτέλεια να μιλάμε για την Κεντροαριστερά και την ευρωπαϊκή προοπτική, είναι γιατί το ΠΑΣΟΚ κράτησε την Ελλάδα όρθια.