Το σχόλιο αναγνώστη της ημέρας: ¨Η ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ"

ΓΡΑΦΕΙ ΗΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Θ. ΒΑΪΑ
Σε κάθε ευνομούμενη πολιτεία οι άνθρωποι ζουν και δρουν στην καθημερινότητά τους με γνώμονα την ανάπτυξη και παράλληλα την πρόοδο, όπως επιτάσσει ένα ελεύθερο και αδέσμευτο πολιτικό σύστημα. Η ύπαρξη νόμων και κανόνων δημιουργεί το ασφαλές περιβάλλον και τις συνθήκες προόδου για το κοινωνικό, πολιτικό, πολιτισμικό περιβάλλον.
Τι γίνεται όμως όταν διαταραχθούν βίαια όλα τα στοιχεία που συνδιαμορφώνουν το κλίμα ευμάρειας χωρίς καμιά προειδοποίηση και εντελώς απρόσκλητα;
Ενθυμούμαι την περίοδο της ζωής μου, 5 χρονών παιδίσκη τότε (πριν από 40 περίπου έτη)σε μια επαρχιακή πόλη η ζωή κυλούσε ήρεμα, απαίδευτα, αβασάνιστα στη γειτονιά μου, η οποία και μορφή είχε και ουσία, αν σκεφτεί κανείς πως δεν υπήρχαν «τοίχοι» για να εμποδίζουν την επικοινωνία των ανθρώπων και το μικρό καθισματάκι της γιαγιάς ή του παππού, της μαμάς και του μπαμπά βρισκόταν (άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο) στην ίδια θέση πρωί βράδυ, περιμένοντας πότε θα ξεκουραστεί η παρέα για πει τα νέα της ημέρας, καλά, χαρμόσυνα, δυσάρεστα… Ακόμη δεν είχε μπει σε περίοπτη θέση η ΤΙΒΙ που το καθήκον της επιβάλλει να μην κοιταζόμαστε πια στα μάτια, να μην συνομιλούμε και κυρίως να μην σκεφτόμαστε…

«Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη. .. Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον. Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω.» K. Kαβαφης(1896)
Αλίμονο, καμία συσχέτιση δεν θα μπορούσα να κάνω με τον άνθρωπο ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ , τον σκεπτόμενο ελεύθερα και ανεπιτήδευτα, σε αντιδιαστολή με τούτον, τον άνθρωπο ΤΗΣ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗΣ, που κλείστηκε σιγά, ανάλαφρα, μέσα (…από τον κόσμο έξω…)
Και ξεκίνησε η ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ δίχως πόνους, σημάδια και φωνές, με τη συνέναισή του, χαρίζοντας λίγο από τη λογική, λίγο από την καρδιά και λίγο από την ψυχή, σε εκείνους που δήλωσαν ως αναγκαία την ύπαρξή τους για να προσδιοριστεί ο τόπος και να γίνει ένα ΝΕΟ ξεκίνημα.
Και ζήτησε ο άνθρωπος να «βολευτεί» και τότε έγινε η ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ. Ξέχασε την ελευθερία, τα ιδανικά, τον κόπο και το μόχθο, την τιμιότητα, τη δικαιοσύνη, την αξιοπρέπεια και το φιλότιμο, την αγάπη για το έθνος και την πατρίδα, τη υπερηφάνεια, τη θρησκεία. Και όλα αυτά τα απέκλεισε από τη μνήμη του, ώστε να γίνει ουσιαστική η μεταμόρφωσή του και κανείς να μην θίγεται, κανείς να μην αναγνωρίζει την αλήθεια, κανείς να μην σηκώνει ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΟΡΘΙΟ ΤΟ ΚΟΡΜΙ.
Όλοι οι «σοφοί», που στερέωσαν τη δύναμη τους σε θέσεις πολιτειακές άρχισαν ν' αμφισβητούν τον παλιό άνθρωπο γιατί έπρεπε να πάρει τη θέση του ο μεταλλαγμένος, απαλλαγμένος κάθε ενοχλητικής σκέψης και προόδου και πιστά εναρμονιζόμενος με τη νέα εποχή.
Τώρα ποιος μπορεί να ισχυριστεί αν πέτυχε το πείραμα;
Η ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ θεωρώ πως πέτυχε. Δεν τολμά κανείς ν αμφισβητήσει τις θέσεις και τις «αλήθειες» των γραπτών πηγών, δημιουργήματα των σοφών(«ενοχλεί» ο ναζισμός, τρομοκρατεί ο φασισμός, αποσιωπείται ο σταλινισμός, «δικαιώνεται» ο σοσιαλισμός, επιβραβεύεται ο νεοφιλελευθερισμός, όλα τα δημιουργήματα μέσα στην αγκαλιά της δημοκρατικής αντίληψης του «υγιούς» κράτους, κατά πώς τα ενστερνίστηκε ο παλιός άνθρωπος που τώρα …μεταλλάχθηκε).

Τολμά κανείς ν αμφισβητήσει τη μετάλλαξη;……………