Πολίτες Αριστοτέλη: "Κύριοι από το "Μέτωπο του Κιλκίς"..., εσείς είστε σίγουροι;"

Κύριοι από το Μέτωπο του Κιλκίς,
δε δείχνετε τόσο σίγουροι...

Διαβάσαμε με πολύ προσοχή την απολογητικού ύφους ανοικτή επιστολή..., που δημοσίευσε πρόσφατα το Κιλκισιώτικο blog metalleiastop.
Θα θέλαμε επάνω σε αυτήν να κάνουμε ορισμένες παρατηρήσεις, καθώς η «ενεργή» μειοψηφία της αντίδρασης, παρά τους πάρα πολύ δύσκολους οικονομικά καιρούς, βρίσκει τους τρόπους... και τις λύσεις..., να προβάλει και να επιβάλει επικοινωνιακά τις απόψεις τις. Εμείς δεν θα παίξουμε το ρόλο των αυτόκλητων «συνηγόρων υπεράσπισης» των Κιλκισιωτών, που αρνούνται να υποκύψουν στον παραλογισμό... Όμως έχουμε κάθε δικαίωμα παρέμβασης, όταν για να πειστούν οι χιλιάδες «άπιστοι» πολίτες του Κιλκίς, χρησιμοποιείται σαν κακό παράδειγμα ή ΒΑ Χαλκιδική.

Γιατί αποτελεί η περιοχή μας λοιπόν, παράδειγμα προς αποφυγή και όχι προς μίμηση; Πέρα από τις αναρίθμητες ομορφιές τις, οι οποίες ρυπαίνονται συνεχώς από τη γνωστή προπαγάνδα (εντός και εκτός Ελλάδας), γιατί οι Κύριοι του «Μετώπου» του Κιλκίς αναπαράγουν ψευτιές και ανακρίβειες; Έτσι νομίζουν πως θα γίνουν πιο «αληθινοί»;
Επειδή δεν λένε τα πράγματα με το όνομα τους, θα επαναλάβουμε για πολλοστή φορά, πως εδώ στη ΒΑ Χαλκιδική, ούτε καρκίνους έχουμε από τα μεταλλεία, ούτε βέβαια θανάτους τα τελευταία 40 χρόνια, ούτε δύσμορφους συνδημότες με δύο κεφάλια, ή τρία χέρια, λόγω τερατογεννήσεων. Ούτε επίσης ποτίζουμε, ούτε πλενόμαστε με μολυσμένο νερό.
Σε ότι αφορά τις Σκουριές ήρθαν άτομα από το Κιλκίς και είδαν και μόνοι τους, πως η «ενεργή» μειοψηφία της δικής μας περιοχής, στήνει συνεχώς θεατρικές παραστάσεις... στις πλάτες της κοινωνίας μας, η οποία ξεκάθαρα αδιαφορεί απέναντι τους. Απόδειξη αυτού είναι πως «αναγκάζονται» να καλούν ενισχύσεις από το Κιλκίς, τη Θεσσαλονίκη, την Αλεξανδρούπολη και από όπου αλλού για να δείξουν μια «αντιδρώσα τοπική κοινωνία»...
Επίσης καλό θα είναι να γνωρίζουν οι «άπιστοι» Κιλκισιώτες, πως στην περιοχή μας πνέει άνεμος αισιοδοξίας και αναπτυξιακής προοπτικής. Δεν είναι λόγια του αέρα, όπως αυτά που τροφοδοτούν τα blog τους και τα φίλα προσκείμενα ΜΜΕ . 600 οικογένειες των Μαδεμοχωρίων έκαναν Πάσχα, με όλη τη σημασία της λέξεως. Τα χρήματα από τους μισθούς και τα δώρα των ισάριθμων εργαζομένων έπεσαν στην τοπική αγορά και της έδωσαν μια βαθιά ανάσα.
Οι κύριοι του Μετώπου, πιο αντίστοιχο παράδειγμα έχουν να επιδείξουν σε ότι αφορά τη δική τους περιοχή; Σε όλη τη χώρα απολύονται καθημερινά χίλιοι (1000) εργαζόμενοι, ενώ σε μας άλλοι 1000 αναμένεται να προσληφθούν μέσα στα επόμενα χρόνια. Χωρίς να υπολογίζονται τα περιφερειακά επαγγέλματα και οι θέσεις εργασίας, που ήδη ανοίγουν από την επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας στο δήμο μας.
Επομένως γιατί επιμένουν να εμφανίζουν τις δικές μας μέρες, σαν ολόμαυρες νύχτες; Τι σχέση έχει η ατμόσφαιρα που επικρατεί στα Μαδεμοχώρια, σε σχέση όχι μόνο με το Κιλκίς, αλλά και με όλη την υπόλοιπη χώρα;
Κατά τα άλλα, το ότι τυπώνουν αφίσες και φυλλάδια τα οποία τα μοιράζουν κάθε μέρα, υπό τους ήχους μικροφωνικών εγκαταστάσεων, από τις λαϊκές αγορές του Κιλκίς, μέχρι και τις παρελάσεις δε συνεπάγεται αυτόματα και το δίκαιο ή το αληθινό του αγώνα τους. Πολύ περισσότερο όταν μέσα από αυτό τον αγώνα, παρουσιάζουν μια μεταλλευτική δραστηριότητα, που παραπέμπει στο 19ο αιώνα (με κόσκινα , κουτάλια και φλόγιστρα), αγνοώντας επιδεικτικά λόγω άγνοιας(;;;) τις σύγχρονες τεχνολογικές μεθόδους, που μειώνουν δραστικά την επιβάρυνση του περιβάλλοντος.
Μπορεί να πείστηκαν, ότι είναι έτσι τα πράγματα. Δεν είναι όμως καθόλου δημοκρατικό να προσπαθούν να επιβάλουν «τη μασημένη τους τροφή», μέσα από μεθόδους ιδεολογικής τρομοκρατίας ... Δεν απευθύνονται σε πρόβατα, αλλά σε νοήμονες ανθρώπους, που λόγω και των συγκυριών έχουν ξυπνήσει πια από το λήθαργο δεκαετιών...
Επίσης απʼόλα τα ερωτήματα που βάζουν υπό την μορφή ερωτημάτων προς την τοπική τους κοινωνία, ενδιαφέρον παρουσιάζει κατά τη γνώμη μας το ζήτημα της επαπειλούμενης «ερημοποίησης» της λεκάνης του Κιλκίς, λόγω της έλλειψης νερού...
Καταρχήν, ευχή μας είναι το υπουργείο να υλοποιήσει τις εξαγγελίες του, ως προς την κατασκευή των αναγκαίων έργων υποδομής, το συντομότερο δυνατόν. Από εκεί και πέρα και μιλώντας με ρεαλιστικούς όρους και όχι με υποθετικούς, το Κιλκίς αλλά και κάθε γεωγραφικό σημείο αυτής της χώρας, απειλείται με «ερημοποίηση». Όχι όμως λόγω της εξαφάνισης της χλωρίδας και της πανίδας από την έλλειψη νερού, αλλά από την έλλειψη ανθρώπινης ζωής.
Με την ανεργία να ξεπερνάει το 30% στην περιοχή..., τι άλλο μπορεί να κάνει ένα νέο ή ένα οικογενειάρχη άνεργο να παραμείνει στο Κιλκίς; Και σε ποιο κοινωνικό περιβάλλον, όταν αυτό είναι βουτηγμένο είτε μέσα στη απογοήτευση (λόγω της ανέχειας), είτε μέσα στην πόλωση (λόγω της μεταλλείας); Γιατί αυτές οι συμπεριφορές της «αναστάστωσης», που επιλέγονται για τη διατήρηση της αποβιομηχανοποίησης της Ελλάδας, τρέφουν κυρίως αυτούς που τις προκαλούν, όχι αυτούς που αναγκάζονται να τις παρακολουθούν από απόσταση..., λόγω και της «μετεξέλιξης» αυτών των συμπεριφορών, σε ακραίες και βίαιης μορφής.
Κλείνοντας θα πούμε πως και σοβαροί μας φαίνονται και χρήσιμοι στην τοπική τους κοινωνία. Αυτό δεν το λέμε έτσι για να χαϊδέψουμε τα αυτιά τους. Απορρέει ξεκάθαρα μέσα από την ανοικτή επιστολή τους. Καθώς ούτε οι ίδιοι έχουν πειστεί απόλυτα για την ορθότητα της επιχειρηματολογίας, που αναπτύσσουν...(εξού και το απολογητικό ύφος)
Είναι όμως προσδεδεμένοι στο άρμα των ενάντιων στη μεταλλευτική δραστηριότητα, οι οποίοι επαγγελματίες γαρ στην προπαγάνδα, τους ανάγκασαν να μετακυλήσουν τις προσωπικές τους αμφιβολίες στην τοπική κοινωνία..., ενώ σπεύδουν σήμερα στο Κιλκίς, αλλά και τις επόμενες μέρες για να τους δώσουν και ψυχολογική υποστήριξη... (Δείτε εδώ)
Ανεξάρτητα πάντως απʼόλα αυτά, οι πολίτες του Κιλκίς έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο, σε αυτό το ζήτημα. Εμείς από την πλευρά μας παρακαλούμε θερμά τα στελέχη του Μετώπου, να μη συμπεριλάβουν ξανά τον τόπο μας στον αρνητικό κατάλογο των επιχειρημάτων τους ενάντια στη μεταλλευτική δραστηριότητα.