Ομιλία προέδρου ΠΑΣΟΚ Ε. Βενιζέλου στην 15η σύνοδο του Εθνικού Συμβουλίου του Κινήματος

Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι, είχαμε την ευκαιρία πριν από ελάχιστες μέρες, την Παρασκευή στη Σύνοδο του Εθνικού Συμβουλίου, να μιλήσουμε για την κατάσταση της χώρας, τους κινδύνους, τα διλήμματα, τις προοπτικές, τις ελπίδες, το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, την αυτοδύναμη Ελλάδα. Κοιτάμε τους Έλληνες στα μάτια και τους λέμε ότι μαζί αγωνιζόμαστε και θα τα καταφέρουμε, γιατί μπορούμε και στα δύσκολα.
Σήμερα η ειδική αυτή Σύνοδος του Εθνικού Συμβουλίου έχει ένα πολύ συγκεκριμένο αντικείμενο: την έγκριση των ψηφοδελτίων του Κινήματος. Για πρώτη φορά στην εκλογική ιστορία της παράταξης είμαστε έτοιμοι να εγκρίνουμε τα ψηφοδέλτιά μας, την ημέρα που διαλύεται η Βουλή και προκηρύσσονται οι εκλογές. Αυτό σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ έχει μεγάλες οργανωτικές δυνατότητες, πως η παράταξη υπάρχει, η ψυχή της είναι πολύ δυνατή κι αυτό φάνηκε όχι μόνον στις 18 Μαρτίου, φαίνεται κάθε μέρα, θα φανεί ακόμη πιο έντονα την ημέρα των εκλογών.
Φίλες και φίλοι, η εκλογική μάχη που έχουμε να δώσουμε είναι εξαιρετικά δύσκολη, είναι όμως και εξαιρετικά γοητευτική, ιδιαίτερα για το ΠΑΣΟΚ. Γιατί είναι η μοναδική ευκαιρία να ξανασυνδεθούμε πραγματικά με τους πολίτες, με πολίτες απογοητευμένους, οργισμένους πάρα πολλές φορές, φοβισμένους και εντέλει δύσπιστους.
Κυριαρχεί μια γενικευμένη απαξίωση της πολιτικής και του πολιτικού κόσμου, κυριαρχεί μια διάθεση αντιβουλευτική, δυστυχώς η διάθεση αυτή διολισθαίνει σε αντικοινοβουλευτική και υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να φτάσουμε στο έσχατο στάδιο της δυσπιστίας αλλά και της θεσμικής παρακμής, που είναι μία απαξίωση των ίδιων των δημοκρατικών θεσμών.
Πρέπει να ξέρουμε και να θυμόμαστε πάντα πάρα πολύ καλά κατεξοχήν στη χώρα μας για λόγους ιστορικούς, ότι χωρίς πολιτική δεν υπάρχει Δημοκρατία και χωρίς αντιπροσωπευτικό σύστημα που λειτουργεί δεν υπάρχει Δημοκρατία, γιατί ιστορικά τους τελευταίους δυόμισι αιώνες η Δημοκρατία ήταν αντιπροσωπευτική ή δεν υπήρξε ποτέ.
Κι όταν λέμε αντιπροσωπευτική, εννοούμε όχι μόνον τυπικά αντιπροσωπευτική μέσω του Κοινοβουλίου, αλλά και ουσιαστικά αντιπροσωπευτική της βούλησης της κοινωνίας. Είναι λοιπόν τελείως διαφορετικό πράγμα η κριτική, η κατάκριση, η απόρριψη, η καταδίκη και τελείως διαφορετικό πράγμα ο εκφασισμός της κοινωνίας, η ισοπέδωση, η αμφισβήτηση των δημοκρατικών και κοινοβουλευτικών θεσμών.
Βεβαίως, φίλες και φίλοι, πρέπει με ειλικρίνεια και ευθύτητα να πούμε ότι για την κατάσταση αυτή δεν φταίνε οι πολίτες, φταίμε εμείς, φταίει το πολιτικό σύστημα και γιατί δεν είπαμε πάντα την αλήθεια, για να το πω καλύτερα και ειλικρινέστερα, πολλές φορές και σε πολλά κρίσιμα θέματα δεν είπαμε την αλήθεια, όλη την αλήθεια και μόνη την αλήθεια, γιατί εξυπηρετούσαμε σκοπιμότητες πολιτικές, εκλογικές, ακόμη και εθνικές αν θέλετε.
Και γιατί δεν διασφαλίσαμε σε απόλυτο βαθμό την αυτοκάθαρση του πολιτικού συστήματος. Η έλλειψη αυτοκάθαρσης διευκολύνει την ισοπέδωση, τη δημαγωγία, τον λαϊκισμό. Υπάρχει όμως δυστυχώς ένας πυρήνας αλήθειας.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πίσω από την έλλειψη αυτοκάθαρσης του πολιτικού συστήματος να κρυφτεί και η έλλειψη τιμωρίας και απονομής δικαιοσύνης για όσους -το είπα και την Παρασκευή- άσκησαν ουσιαστική εξουσία, άσκησαν λαθρεμπόριο επιρροής και πλούτισαν παράνομα μέσα από τη συναλλαγή τους με το κράτος και την πολιτική εξουσία.
Φίλες και φίλοι, φταίμε γιατί πάρα πολλές φορές υποχωρούμε ή προσχωρούμε και εμείς σε εύκολες δημαγωγικές και λαϊκιστικές επιλογές. Γιατί δεν διαφυλάξαμε το κύρος, την αξιοπιστία και πρωτίστως την αυτονομία της πολιτικής. Αλλά η αυτονομία της πολιτικής δεν διασφαλίζεται με δηλώσεις, δεν είναι ζήτημα προθέσεων, ούτε καν θεσμικών εγγυήσεων.
Η αυτονομία της πολιτικής διασφαλίζεται όταν η πολιτική διαδραματίζει το ρόλο της και καταλαμβάνει το χώρο που φυσιολογικά της ανήκει, σε κάθε δημοκρατικό πολίτευμα. Όταν το πολιτικό σύστημα, ο πολιτικός λόγος, οι πολιτικές πρωτοβουλίες δεν διαμορφώνουν την ατζέντα, δεν διαμορφώνουν την ημερήσια διάταξη του δημοσίου λόγου, τότε το κενό καλύπτεται από άλλες δυνάμεις, από άλλα κέντρα εξουσίας.
Η κρίση, η βαθιά οικονομική κρίση, που είναι βίωμα όλων των Ελλήνων κι όλων των Ελληνίδων, παρότι οικονομική, έδειξε τη σημασία που έχει η πολιτική. Γιατί και η λύση στο οικονομικό πρόβλημα της χώρας αναζητείται πολιτικά και θα δοθεί μέσα από τις δημοκρατικές διαδικασίες σε πολιτικό επίπεδο, στο επίπεδο του κράτους.
Έχει λοιπόν πάρα πολύ μεγάλη σημασία να υπερασπιστούμε την αυτονομία και το κύρος της πολιτικής και να επανεγκαθιδρύσουμε μία σχέση εμπιστοσύνης σε ηθική βάση, ανάμεσα στην πολιτική και τους πολίτες. Το ζήτημα αυτό συνδέεται με ένα πιο συγκεκριμένο ζήτημα, που έγινε επίκαιρο τις τελευταίες μέρες, με τη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων και τα οικονομικά κομμάτων και πολιτικών προσώπων.
Δεν μπορούμε να αρκεστούμε σε ημίμετρα, χρειάζονται ριζικές αλλαγές και τις αλλαγές αυτές δε χρειάζεται να περιμένουμε κάποια νομοθετική πρωτοβουλία, μπορούμε να τις επιβάλουμε και μονομερώς. Η κρατική χρηματοδότηση πρέπει να είναι λιτή, περιορισμένη, η στήριξη με τις ονομαστικές μικρές εισφορές μελών και φίλων είναι πάντα αναγκαία ως πράξη συμβολική, ως πολιτική πράξη γιατί το οικονομικό αποτέλεσμα είναι από πενιχρό έως περιορισμένο.
Έχει πολύ μεγάλη σημασία το κράτος να στηρίζει τη λειτουργία των κομμάτων σε είδος και όχι αναγκαστικά σε χρήμα, γιατί υπάρχουν κτήρια τα οποία μπορούν να διατεθούν, υπάρχουν άλλου είδους υπηρεσίες οι οποίες ούτως ή άλλως προσφέρονται στους πολίτες και δε χρειάζεται τα κόμματα να επιδίδονται σε αλόγιστες δαπάνες για να καλύψουν αυτές τους τις ανάγκες.
Και εμείς μόνοι μας κι αυτό αποφασίζουμε σήμερα, μπορούμε να εγκαταλείψουμε και να απαγορεύσουμε για τον ίδιο μας τον εαυτό και να το επιβάλουμε και στους άλλους κομματικούς σχηματισμούς, μια σειρά από άχρηστες προεκλογικές και γενικότερα προεκλογικές-πολιτικές δραστηριότητες, επίδειξης δύναμης υψηλού κόστους.
Αναφέρθηκα την Παρασκευή λεπτομερέστερα στο τι εννοώ. Αναφέρθηκα λεπτομερέστερα στο τι εννοώ και στην πρώτη συνεδρίαση της Εθνικής Εκλογικής Επιτροπής. Οι «πλαστικές» ψευδεπίγραφες εκλογές τελειώσανε για μας, οι εκλογές του Μαΐου είναι εκλογές πολιτικού λόγου, πολιτικού διαλόγου, πολιτικής επιχειρηματολογίας.
Η κρίση των πολιτικών κομμάτων -και αυτό ισχύει δυστυχώς και για την παράταξή μας- είναι και μια κρίση οικονομικής διαχείρισης των πολιτικών κομμάτων. Και στο ΠΑΣΟΚ έχουμε ένα σοβαρό πρόβλημα υπερχρέωσης και νομίζω ότι είναι κοινή μας επιθυμία και κοινή μας υποχρέωση να ζητήσουμε -και αυτό ζητάμε τώρα- τον έλεγχο της οικονομικής κατάστασης του ΠΑΣΟΚ από διεθνή ελεγκτική εταιρεία, η οποία θα μας βοηθήσει να πείσουμε και την κοινή γνώμη ότι τηρούμε και σεβόμαστε πλήρως όλους τους κανόνες διαφάνειας. Και όλα φυσικά τα στοιχεία θα είναι αναρτημένα στο διαδίκτυο. Έτσι δε θα προετοιμαστούμε για τη μεγάλη αλλαγή που πρέπει να γίνει σε σχέση με το θεσμικό πλαίσιο του διαρκούς ελέγχου των οικονομικών των κομμάτων και των πολιτικών προσώπων.
Το πλαίσιο αυτό προβλέπεται από το άρθρο 29 παράγραφος 2 του Συντάγματος. Χθες είδα να δημοσιεύεται μια συγκροτημένη και υπεύθυνη πρόταση ομάδας πρωτοβουλίας πολιτών για το πώς πρέπει να είναι συγκροτημένο και να λειτουργεί το όργανο αυτό, πιστεύω ότι η πρόταση είναι σοβαρή, κινείται στη σωστή κατεύθυνση, την αποδέχομαι. Πρέπει δικαστές και ορκωτοί ελεγκτές να συγκροτούν το όργανο αυτό, για να αποκαταστήσουμε σταδιακά την αξιοπιστία των κομμάτων και των πολιτικών προσώπων.
Βεβαίως, λίγες εβδομάδες πριν τις εκλογές με οξύ οικονομικό πρόβλημα έπρεπε ν’ αναζητήσουμε μια τελείως προσωρινή λύση, γιατί διαφορετικά ή θα έπρεπε να αδρανήσουμε και να σιωπήσουμε, δηλαδή να υποχωρήσουμε απέναντι στις δυνάμεις των άκρων και της ανευθυνότητας γιατί δεν θα είχαμε καμία δυνατότητα να εκπέμψουμε τον πολιτικό μας λόγο, ή να αναζητήσουμε αδιαφανείς οικονομικούς πόρους. Ούτε εγώ, ούτε εσείς είμαστε διατεθειμένοι να μπούμε σε τέτοιου είδους αντιλήψεις και πρακτικές. Δεν μπορούμε ν’ αναζητήσουμε αδιαφανείς πόρους, δεν μπορούμε ν’ αδρανήσουμε και να σιωπήσουμε.
Έπρεπε λοιπόν να προχωρήσουμε σε μια ρύθμιση που δεν θίγει τις σχέσεις μας με το τραπεζικό σύστημα, αλλά από την άλλη μεριά μας επιτρέπει να υπάρχουμε και να εκφραστούμε και κυρίως να αναδιοργανώσουμε την οικονομική μας διαχείριση, σε απολύτως διαφανείς, απλές βάσεις.
Φίλες και φίλοι, το ΠΑΣΟΚ το χαρακτηρίζουμε και ορθά -έχουμε αυτό το ιστορικό και ιδεολογικό δικαίωμα- τον εκφραστή της μεγάλης δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης. Το Κίνημα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1974 γεννήθηκε ως ένα κίνημα ριζοσπαστισμού, πολιτικού ριζοσπαστισμού που εκφράστηκε μέσα από την λέξη «Αλλαγή». Κοινωνικού ριζοσπαστισμού που εκφράστηκε μέσα από την περιβόητη έκφραση «οι μη προνομιούχοι». Και ως Κίνημα εθνικού ριζοσπαστισμού που εκφράστηκε με το σύνθημα που άφησε εποχή, «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες».
Το ΠΑΣΟΚ γεφύρωσε ένα τεράστιο ιστορικό κενό. Το κενό ανάμεσα στον Εμφύλιο και την Μεταπολίτευση με την μεσολάβηση της δικτατορίας. Από το 1974 έως το 2009, καταγράψαμε μεγάλες νίκες, ανατροπές, λάθη και αναλαμβάνουμε την ευθύνη και για τα καλά και για τα κακά. Και ο κόσμος ενδιαφέρεται να μας ακούσει ν’ αναλαμβάνουμε συνειδητά την ευθύνη πρωτίστως για τα λάθη, τις παραλείψεις, τις υστερήσεις, τις παλινωδίες.
Η συγνώμη που ζήτησα δεν είναι μια λέξη. Είναι μια πολιτική πράξη που έχει βαρύνουσα σημασία. Έχει αντανάκλαση στις πρακτικές μας. Τώρα λοιπόν πρέπει να επανεγκαθιδρύσουμε την σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες και να αντιληφθούμε ότι για το ΠΑΣΟΚ εκ της καταγωγής του, αυτή είναι η παρακαταθήκη του Ανδρέα Παπανδρέου, φυσική συνέχεια είναι η τομή.
Άρα μετά την 18η του Μάρτη και την ανάδειξη του νέου Προέδρου του Κινήματος, μετά τις εκλογές στις 6 Μαΐου, στόχος μας είναι το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Το Συνέδριο που για λόγους συμβολικούς θα συγκληθεί στις 3 Σεπτέμβρη του 2012. Ένα Συνέδριο που θα είναι συντακτικού και όχι αναθεωρητικού χαρακτήρα. Ένα Συνέδριο επανίδρυσης και αναγέννησης της Παράταξης.
Γιατί το ΠΑΣΟΚ πρέπει να δείξει ότι αντιλαμβάνεται τα μηνύματα της κοινωνίας, ότι είναι ένα κόμμα της εποχής του, ότι είναι ένα κίνημα με ιστορική συνείδηση, άρα αντιλαμβάνεται πόσο σημασία έχει να πείσουμε τον πολίτη ότι είμαστε πράγματι ένα ανοιχτό κόμμα, ένα δημοκρατικό κόμμα, ένα συλλογικό και συμμετοχικό κόμμα με πολίτες που εκφράζονται, που διαλογίζονται, που αποφασίζουν. Ένα κόμμα αποκεντρωμένο που σέβεται την περιφέρεια, διαδικτυακό, ένα κόμμα που σέβεται τα κινήματα της κοινωνίας των πολιτών και λειτουργεί ως ένα οργανωμένο δίκτυο κινημάτων της κοινωνίας των πολιτών.
Ένα κόμμα που είναι συντεταγμένο, όχι ομοιόμορφο, όχι σιωπηλό, αλλά πάντως συντεταγμένο, δηλαδή σοβαρό, υπεύθυνο, μάχιμο. Με κανόνες, αξίες, αρχές εσωτερικής αλληλεγγύης και συνοχής. Με έντιμες ειλικρινείς ανθρώπινες σχέσεις στο εσωτερικό του Κινήματος.
Ένα Κίνημα που έχει και πρέπει να έχει πολλές και ακόμα περισσότερες μετά τις εκλογές προβεβλημένες πολιτικές προσωπικότητες, με ισχυρή άποψη που εφάπτονται με την κοινωνία, αλλά πολιτικές προσωπικότητες όχι παράγοντες και βαρόνους.
Τώρα που έχουμε ζήσει την εμπειρία του κόμματος στελεχών, του κόμματος μαζών, του κόμματος νέου τύπου, τώρα που και την κομματική φυσιογνωμία στην Ελλάδα την έχει επηρεάσει αρχικά το Κομμουνιστικό Κόμμα ως κλασικό λενινιστικό κόμμα και από το 1974 και μετά πρωτίστως το ΠΑΣΟΚ ως ένας νέος τύπος κινήματος –κόμματος, τώρα νομίζω ότι μπορούμε πιο ώριμα να μιλήσουμε για το κόμμα της μετα-αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.
Τα κόμματα που ξέραμε ως τώρα, συμπεριλαμβανομένου και του ΠΑΣΟΚ, ήταν τα κόμματα των εύκολων και ευανάγνωστων πολιτικών στόχων. Ήταν τα κόμματα που εξέφραζαν μια πολιτική αδρών γραμμών. Τώρα θέλουμε κόμματα δύσκολων καταστάσεων, δύσκολων στόχων και λεπτών αποχρώσεων.
Η πολιτική έχει γίνει μια πολύ πιο δύσκολη και απαιτητική υπόθεση. Το μεγάλο ερώτημα είναι: Υπό τις νέες συνθήκες το ΠΑΣΟΚ διατηρεί, μπορεί να διατηρήσει, θέλει να διατηρήσει τα πολυσυλλεκτικά και πλειοψηφικά του χαρακτηριστικά παρά τα όσα λένε οι έρευνες της κοινής γνώμης;
Η απάντηση είναι: Και μπορεί και πρέπει το ΠΑΣΟΚ να διατηρήσει τα πολυσυλλεκτικά και πλειοψηφικά του χαρακτηριστικά. Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ένα κόμμα εξουσίας παλαιού τύπου και δεν πρέπει να είναι, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στο σημείο αυτό ένα κόμμα του κυβερνητισμού. Το ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει και δεν θα είναι ένα κόμμα του κράτους, αλλά ένα Κίνημα της πολιτικής, της κοινωνίας των πολιτών, της κοινωνικής και πολιτικής ευθύνης.
Άρα, με τα κριτήρια αυτά πρέπει να συγκροτήσουμε και τα ψηφοδέλτιά μας των εκλογών της 6ης Μαΐου. Τα ψηφοδέλτια πρέπει να αποτυπώνουν τις τρεις θεμελιώσεις αρχές:
1. Ενότητα.
2. Ανανέωση.
3. Αξιοκρατία.
Και τα ψηφοδέλτιά μας πρέπει να είναι ψηφοδέλτια μάχης. Μίλησα την Παρασκευή για τους βουλευτές μας που αποχωρούν και δεν θα είναι υποψήφιοι στις επόμενες εκλογές. Τους απευθύνω και σήμερα ένα προσωπικό χαιρετισμό. Τους ευχαριστώ και τους καλώ να συνεισφέρουν από θέσεις μάχης στον κεντρικό και στους νομαρχιακούς και περιφερειακούς μηχανισμούς του Κινήματος. Οι βουλευτές μας φεύγουν, γιατί ολοκληρώνουν ευδόκιμα την κοινοβουλευτική τους διαδρομή. Μετακινούνται λοιπόν σε άλλους τομείς της κομματικής μας δουλειάς.
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις, αναφέρομαι χαρακτηριστικά στη Ροδούλα Ζήση και τον Δημήτρη Ρέππα, που θέλουν να στρατευθούν σε άλλες περιφέρειες, που στρατεύονται στην Β΄ Αθηνών.
Επαναλαμβάνω αυτό που είπα: Είναι ερασιτεχνική η διάθεσή μας και επαγγελματική η προσήλωσή μας στις υποχρεώσεις μας.
Στόχος μου είναι να συσπειρώσω την Παράταξη. Και θα το κάνω, με όσα μέσα διαθέτω ως Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Στόχος μου είναι να κινητοποιήσω χωρίς καμία εξαίρεση όλες τις δυνάμεις του Κινήματος και ευρύτερα της Παράταξης.
Αυτό εξηγεί και την επάνοδο των Βουλευτών μας που είχαν βρεθεί σε μι ιδιαίτερη ή αμφίβολη θέση τις εβδομάδες που προηγήθηκαν. Όλοι όσοι επανέρχονται, όλοι όσοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μου, επανέρχονται προβαίνοντας σε μια πράξη αλληλεγγύης προς τα υπόλοιπα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ που ηρωικά σήκωσε το βάρος δύσκολων αποφάσεων. Δεν υπάρχουν λοιπόν στα ψηφοδέλτια που θ’ ανακοινώσει η Επιτροπή Ανάδειξης Υποψηφίων αποκλεισμοί. Όλοι χωρίς καμία εξαίρεση, στρατεύονται.
Γιατί το κάθε στέλεχός μας, ανάλογα με το επίπεδο του προσωπικού του ρόλου και της προσωπικής του ευθύνης, έχει πράγματι το δικαίωμα να κριθεί από τον ελληνικό λαό. Και ο ελληνικός λαός θα κάνει τις επιλογές του.
Τα χαρακτηριστικά των υποψηφίων μας παρά την κρίση, είναι εντυπωσιακά:
· Η ανανέωση, όπως θ’ ακούσετε, υπερβαίνει το 60%.
· Η συμμετοχή των νέων -και τώρα τα όρια της νεότητας έχουν διευρυνθεί- η συμμετοχή των υποψηφίων μας ηλικίας κάτω των 40, είναι εντυπωσιακά υψηλή.
· Και η συμμετοχή των γυναικών δε θέλουμε να καλύπτει απλά και μόνο τη νομική υποχρέωση της ποσόστωσης, αλλά και ποιοτικά χαρακτηριστικά που επιτρέπουν σε γυναίκες υποψηφίους ν’ αναδειχθούν. Ν’ αναδειχθούν όχι μόνο τοπικά, αλλά και στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Κυρίως, θέλουμε οι νέοι υποψήφιοί μας να έχουν μια διαδρομή κοινωνική, επιστημονική, επαγγελματική. Να είναι αυθεντικοί εκπρόσωποι των τοπικών κοινωνιών. Και είναι αυθεντικοί εκπρόσωποι των τοπικών κοινωνιών. Έχουν κολλήσει ένσημα, έχουν κάνει κάτι στη ζωή τους.
Ζήτησα από τον πρώην Πρόεδρο, το Γιώργο Παπανδρέου να στρατευθεί στη μάχη της 6ης Μαΐου στην ιστορική αφετηρία της οικογένειας Παπανδρέου. Και θα είναι επικεφαλής του ψηφοδελτίου μας στο νομό Αχαΐας.
Και εγώ, που φυσικά θα είμαι υποψήφιος στην πόλη που γεννήθηκα και μεγάλωσα, εκεί που ζει η οικογένειά μου, στη Θεσσαλονίκη, κρατώντας την έδρα που μου έχει δώσει ο λαός της Θεσσαλονίκης σε πάρα πολλές εκλογικές αναμετρήσεις, θέλοντας να τιμήσω την Κρήτη, θα είμαι υποψήφιος και στο νομό Ηρακλείου, με δεδομένη την επιλογή μου για τη Θεσσαλονίκη.
Η ανακοίνωση των ψηφοδελτίων σήμερα είναι μια ευκαιρία ν’ αναφερθούμε στο νέο θεσμικό και δεοντολογικό πλαίσιο που πρέπει να ισχύσει στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Αυτό είναι μια πρωτοβουλία που αρχίζει να ισχύει αμέσως και γενικότερα στο εσωτερικό του πολιτικού συστήματος της χώρας. Το πόθεν έσχες και για τους νέους υποψηφίους μας, θα κατατεθεί, θα ελεγχθεί διεξοδικά και θ’ αναρτηθεί στο διαδίκτυο. Και αυτό θα ισχύει διαρκώς για όλα τα στελέχη του Κινήματος.
Και με την τροποποίηση του καταστατικού, το ταχύτερο δυνατό θα συγκροτηθεί Επιτροπή Διαρκούς Αξιολόγησης Στελεχών, ώστε να υπάρχει φάκελος ποιότητας που θα παρακολουθεί όλα τα στελέχη μας στη διαδρομή τους, για να μην κάνουμε τυχαίες ή επιπόλαιες επιλογές.
Και αρχίζουμε προσφέροντας τους νέους υποψηφίους τη δυνατότητα να πουν τον πολιτικό τους λόγο και να δείξουν το πρόσωπο και την προσωπικότητά τους με οργανωμένες, ομαδικές δράσεις, με αυστηρή τήρηση του νόμου, με ελάχιστες, τις απολύτως αναγκαίες προεκλογικές δαπάνες. Γιατί, οτιδήποτε άλλο, η κοινωνία το θεωρεί μια πρόκληση. Και εμείς πρέπει να σεβαστούμε τις ευαισθησίες της κοινωνίας και τις προτεραιότητες της κοινωνίας.
Με την έναρξη της νέας κοινοβουλευτικής περιόδου θα πάρουμε ολοκληρωμένες πρωτοβουλίες για την άμεση αναθεώρηση του κανονισμού της Βουλής. Για ν’ αναδειχθεί ο ρόλος του Βουλευτή, για να μην υπάρχουν προνόμια που η κοινωνία τα θεωρεί πρόκληση, για να λειτουργεί η Επιτροπή σε σύνδεση λειτουργική, πραγματική με τις Ανεξάρτητες Αρχές, για να νιώθει ο πολίτης ότι το Κοινοβούλιο είναι πραγματικά το επίκεντρο του δημοσίου βίου.
Χρειάζονται όμως και άλλες πρωτοβουλίες οι οποίες στέλνουν στον πολίτη το καθαρό μήνυμα ότι αντιλαμβανόμαστε πώς νιώθει απέναντι στο πολιτικό σύστημα, την πολιτική και τους πολιτικούς. Η βουλευτική ασυλία είναι θεσμική εγγύηση, δεν είναι προσωπικό προνόμιο του Βουλευτή. Όλοι οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ εκ προοιμίου παραιτούνται από τη βουλευτική ασυλία και η βουλευτική ασυλία καλύπτει τους Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ μόνο για καθαρά πολιτικές πράξεις, για πράξεις που συνδέονται με την πολιτική δραστηριότητα, για τίποτε άλλο.
Έχω ακούσει πολλές φορές ν’ ασκείται κριτική και σ’ εμένα προσωπικά, για την ποινική ευθύνη των υπουργών. Κάποιοι πιστεύουν ότι μια διάταξή που υπάρχει στο Σύνταγμα από το 1822 και μετά και υπάρχει σε όλα τα ευρωπαϊκά Συντάγματα, ήταν μια επιλογή που έγινε κάποια στιγμή στη Μεταπολίτευση ή κάποια στιγμή το 2001.
Αποδεικνύεται, πιστεύω, περίτρανα, ότι το Σύνταγμα και ο νόμος περί ευθύνης υπουργών δεν παρεμποδίζει τον καταλογισμό των ποινικών ευθυνών όταν υπάρχει παράνομος πλουτισμός, δωροδοκία, ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Δε νοείται να υπάρχει κανένα προνόμιο, δε νοείται να υπάρχει ειδική συντομότερη παραγραφή, δε νοείται να υπάρχουν ειδικά υπουργικά αδικήματα.
Το Σύνταγμα επιτέλους ερμηνεύεται σωστά και έτσι μπορούμε να προχωρήσουμε αμέσως και πριν την αναθεώρηση του Συντάγματος στις αλλαγές που είναι αναγκαίες για να νιώσει ο πολίτης ότι δεν υπάρχουν δικονομικά και νομικά προνόμια, ότι δεν υπάρχουν ειδικές μεταχειρίσεις για κάποιους. Αρκεί να μπορεί να λειτουργήσει το κράτος, να μπορεί να διοικηθεί ο τόπος.
Άρα, καμία εγκληματική πράξη, καμία πράξη που προκαλεί το δημόσιο αίσθημα δεν προστατεύεται και δε μπορεί να προστατεύεται ούτε από τη βουλευτική ασυλία ούτε από το νόμο περί ευθύνης υπουργών. Νομίζω ότι αυτά είναι τα ελάχιστα δείγματα ειλικρίνειας που καλούμαστε να δώσουμε σήμερα στην έναρξη της προεκλογικής περιόδου.
Και η έναρξη της νέας Βουλής και ακόμη καλύτερα, η διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος, θα μας επιτρέψει να κωδικοποιήσουμε και να οριστικοποιήσουμε αυτές μας τις πρωτοβουλίες, που είμαι βέβαιος ότι θα βρουν ούτως ή άλλως σε τελική ανάλυση, αναγκαστικά, ανταπόκριση απ’ όλα τα πολιτικά κόμματα, απ’ όλες τις πολιτικές δυνάμεις.
Φίλες και φίλοι, πρέπει να πιστέψουμε ότι μπορούμε. Τώρα διαμορφώνονται οι συσχετισμοί. Ένα τεράστιο τμήμα του εκλογικού σώματος είναι δισταχτικό, αμήχανο, επικριτικό, σταθμίζει τα δεδομένα, περιμένει να αποφασίσει στο τέλος της προεκλογικής περιόδου. Πρέπει να μας ακούσει, πρέπει να το ακούσουμε. Πρέπει να το κοιτάξουμε στα μάτια. Πρέπει ν’ αποκτήσουμε το ηθικό δικαίωμα ν’ απευθυνθούμε ξανά στους πολίτες αυτούς.
Το μεγαλύτερο μέρος αυτών των πολιτών ψήφισε το 2009, ή κάποια στιγμή μέχρι το 2009, ΠΑΣΟΚ. Έχει δεσμούς ιστορικούς, πολύ συχνά δεσμούς αίματος με τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη. πρέπει να ξαναβρούμε δίαυλο επικοινωνίας με τους πολίτες αυτούς. Το θέλουμε, το θέλουν. Πρέπει να προσεγγίσουμε ο ένας τον άλλον.
Η στρατηγική της Αυτοδύναμης Ελλάδας έχει διατυπωθεί, την εξειδικεύουμε καθημερινά. Σ’ εμάς εναπόκειται, όλα όσα λέμε να τα μεταφέρουμε τους πολίτες, όχι μέσα από την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, το διαδίκτυο και τις εφημερίδες. Είναι πολύ σημαντικό να χρησιμοποιούμε τα μέσα που είναι στη διάθεσή μας. αλλά ακόμη σημαντικότερη, είναι η προσωπική επαφή, η προσωπική επαφή είναι αυτή που κάνει τη διαφορά.
Και πρέπει να πείσουμε τον πολίτη ότι έχουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, ότι ξέρουμε ποιες είναι οι ανάγκες, οι προτεραιότητες, οι αγωνίες, οι φόβοι. Ότι μπορούμε να δώσουμε μια ασφαλή και υπεύθυνη απάντηση. Όχι εύκολη, όχι δημαγωγική. Όχι πρόχειρη. Μια συγκροτημένη απάντηση. Αυτό το περιεχόμενο έχει η πρότασή μας. Η πρότασή μας για την Αυτοδύναμη Ελλάδα.
Ας αφήσουμε τον κ. Σαμαρά στην άγνοια κινδύνου που τον διακρίνει. Ας τον αφήσουμε να αναζητά την αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και τη φενάκη της δικής του πρωθυπουργίας. Δεν είναι το πρόβλημά μας ο κ. Σαμαράς, το πρόβλημά μας είναι ο τόπος, το έθνος που έχει ανάγκη από λύσεις, από υπεύθυνη πολιτική ηγεσία, από διαχείριση της κρίσης.
Γι΄ αυτό και το σύνθημά μας είναι: Οι Έλληνες αγωνιζόμαστε και θα πετύχουμε, γιατί μπορούμε και στα δύσκολα. Μπορούμε, ιδίως στα δύσκολα.
Σας ευχαριστώ.