Σε επίσχεση εργασίας οι εργαζόμενοι στο Νοσοκομείο Κιλκίς

Γράφει ο Χρονόπουλος Παναγιώτης
Ειδικευόμενος χειρουργικής Νοσοκομείου Κιλκίς
Την εβδομάδα που μας πέρασε σημειώθηκε μια πολύ σημαντική εξέλιξη στο νοσοκομείο Κιλκίς. Οι εργαζόμενοι μετά από συνέλευση από κοινού με το ιατρικό προσωπικό, κάτι επίσης πρωτόγνωρο για τα δεδομένα του χώρου της υγείας, αποφάσισαν να προχωρήσουν σε επίσχεση εργασίας, λόγω των οφειλών που υπάρχουν στις δεδουλευμένες εφημερίες και υπερωρίες, οι οποίες σε κάποιες περιπτώσεις χρονολογούνται και από το καλοκαίρι, με αποτέλεσμα και με δεδομένες τις νέες περικοπές σε μισθούς, να καθιστούν ακόμα και την καθημερινή επιβίωση δύσκολη. Επιπλέον η κατάσταση στο νοσοκομείο είναι οριακή με μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό, συνταξιοδοτήσεις προσωπικού που δεν αντικαθίσταται βάσει και των νέων οδηγιών Λοβέρδου-τρόικας, ελλείψεις καθημερινές, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα μείγμα εκρηκτικό όσον αφορά τόσο τις συνθήκες εργασίας, όσο και την ασφάλεια του κόσμου μέσω της παροχής υπηρεσιών υγείας. Παρ' όλη την άσχημη κατάσταση, το προσωπικό κατέβαλε όλο το προηγούμενο διάστημα υπεράνθρωπες προσπάθειες για να διατηρήσει σε ένα αξιόμαχο επίπεδο το νοσοκομείο, κοινώς έβαλε πλάτη όπως ζητήθηκε και από την κυβέρνηση. (τα ακούτε κκ Πάγκαλος και Λοβερδος??). Η υπομονή όμως εξαντλήθηκε και όταν η ανοχή εκλαμβάνεται σαν αδυναμία αγγίζει τα όρια του φαιδρού, της αισχρότητας. Και ο δρόμος ήταν μόνον ένας, η επίσχεση. Επειδή όμως το ζητούμενο δεν είναι μόνον οι οφειλές αλλά και το σύστημα υγείας που διαλύεται από ένα καθεστώς δοσιλογισμού που έχει ξεπουλήσει τα πάντα στους διεθνείς τοκογλύφους, οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να αξιοποιήσουν την επίσχεση τους με το να ενημερώνουν τον κόσμο που καθημερινά έρχεται στο νοσοκομείο για την κατάσταση που υπάρχει, ενώ παράλληλα δεν επιτρέπεται η απαράδεκτη είσπραξη του πεντάευρου της ντροπής από τους ασθενείς όπως προβλέπει το μνημόνιο για την υγεία, δίνοντας έναν τόνο στο ότι οι ασθενείς στα δημόσια νοσοκομεία περιθάλπονται δωρεάν, χωρίς διακρίσεις.
Φυσικά και μια τέτοια προσπάθεια δε θα ήταν χωρίς αντιδράσεις. Μια μικρή μειοψηφία συνεπικουρουμένη και από τη διοίκηση του νοσοκομείου προσπαθεί με διάφορα τερτίπια ακόμα και εκβιασμούς να κάμψει το φρόνημα των εργαζομένων, για να λαμβάνει πεισματικά την απάντηση που αρμόζει μέσα από τις γενικές συνελεύσεις που γίνονται και με ομόφωνες αποφάσεις λένε ναι στη συνέχιση του αγώνα. Υπάρχουν μερικά θέματα όμως που πρέπει να παλευτούν και να ξεπεραστούν και αφορούν το ηθικό των εργαζομένων που οφείλει να παραμείνει άκαμπτο δεδομένου ότι η κατάσταση θα κρατήσει για καιρό, ειδικά και μετά τη νέα καθεστωτική φάση που πέρασε η χώρα μας, και είναι αρκετά πιθανό οι συνεργάτες της παράνομης κυβέρνησης να προσπαθήσουν με κάθε μέσο να πνίξουν κάθε εστία αντίστασης, κάθε φωνή διαμαρτυρίας. Επιπλέον είναι αναγκαίο σύντομα η κατάσταση να βγει από τα στενά όρια του νοσοκομείου και να αγκαλιάσει ολόκληρη την τοπική κοινωνία σε συντονισμό με αλλά σωματεία, φορείς αλλά και τον καθένα απλό πολίτη που πλήττεται βάναυσα. Μπορεί ο χρόνος να πιέζει, μπορεί οι συνθήκες να είναι απαιτητικές μέχρι εκεί που δε χωρεί παραπέρα αλλά με ένα τραγούδι στα χείλη μπορούμε να πάμε μπροστά. Λίγο ακόμα να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα. Θα νικήσουμε ενωμένοι γιατί δεν ξεχάσαμε τον τρόπο να μαθαίνουμε.