Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011
Ομιλία Σάββα Τσιτουρίδη στο Αναπτυξιακό Συνέδριο του Κιλκίς το Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011
Ο πρώην Υπουργός κ. Σάββας Τσιτουρίδης έπειτα από πρόσκληση του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Κιλκίς συμμετείχε στο Αναπτυξιακό Συνέδριο του Κιλκίς το Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011 και στην ομιλία του με θέμα «ΓΕΩΡΓΙΑ –ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ: Κατάσταση και προοπτικές στο Κιλκίς, στην υπόλοιπη Ελλάδα, στην υπόλοιπη Ευρώπη, στον υπόλοιπο κόσμο», τόνισε, μεταξύ άλλων:
Ενάντια στον «Καλλικράτη» της εκπαίδευσης οι δήμοι και οι τοπικές κοινωνίες Αντιδράσεις για τις συγχωνεύσεις σχολείων
Ανοίγει ο ασκός του Αιόλου για την κυβέρνηση με αφορμή τις συγχωνεύσεις των σχολικών μονάδων που προωθεί και οι οποίες όπως διαμηνύει, θα εφαρμοστούν από την επόμενη σχολική χρονιά 2011-2012. Οι αντιδράσεις από τις πρώτες προτάσεις περί συνενώσεων σχολείων από τους διευθυντές Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης (που κλήθηκαν πρώτοι να κάνουν τις προτάσεις τους ως οι καθ’ ύλην αρμόδιοι και να τις καταθέσουν στο Υπουργείο Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων), είναι ποικίλες και προέρχονται τόσο από τις νέες δημοτικές αρχές όσο και από τις τοπικές κοινωνίες. Στο νομό Κιλκίς το θέμα συζητήθηκε ήδη στο δημοτικό συμβούλιο Παιονίας, τα μέλη του οποίου δήλωσαν αντίθετα σε οποιαδήποτε συνένωση σχολείου στην περιοχή τους, ενώ αντίστοιχη συζήτηση θα πραγματοποιηθεί και στο δημοτικό συμβούλιο του Κιλκίς με την παρουσία των διευθυντών Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης, όπου και εδώ αναμένεται η ίδια κατάληξη.
Στη χώρα των συγκυριών και σκοπιμοτήτων
Γράφει ο Γιάννης Καραγιαννίδης
«Καποδίστριας»- «Καλλικράτης», βίοι παράλληλοι! Όσον αφορά τα επιφαινόμενα και τα συμπαραμαρτούντα, βεβαίως. Γιατί, κατά τα άλλα (την ουσία) ίδωμεν…
Γιατί, όμως, παραλληλίζουμε τους βίους ενός «Καποδίστρια» (που ήδη περατώθηκε) κι ενός «Καλλικράτη» (που μόλις ξεκίνησε); Ε, οι αφορμές δεν λείπουν. Στο προηγούμενο φύλλο ασχοληθήκαμε σ’ αυτό ακριβώς το σημείο με τις συνενώσεις των σχολείων. Που, όπως τότε που γεννήθηκε ο «Καποδίστριας» έτσι και τώρα, τέθηκαν στο τραπέζι των συζητήσεων. Στο παρόν φύλλο την αφορμή μας δίνει η …Ν. Σάντα. Που, όπως τότε έτσι και τώρα θέτει ένα ξεχωριστό αίτημα για να –τρόπον τινά- ξεχωρίσει.
Πώς θα επιτευχθεί η ανανέωση και το αξιόμαχο του συνδυασμού; «Θέμα» για τη Ν.Δ. ο συνδυασμός της
Γράφει ο Γιάννης Καραγιαννίδης
Είτε πάμε σε πρόωρες εκλογές είτε όχι, η Ν.Δ. στο νομό μας «θα ‘χει θέμα». Με τη συγκρότηση του ψηφοδελτίου της, μιλάμε. Όχι, ασφαλώς, για να ‘βρει πέντε ονόματα που θα το κοσμήσουν! Αλλά πως θα κατεβάσει έναν αξιόμαχο συνδυασμό που θα διεκδικήσει να επανακτήσει τα κεκτημένα! Την αδιαμφισβήτητη, δηλαδή, πρωτιά και την εκλογή δύο εκ των τριών βουλευτών του νομού.
Βλέπετε, ο πρώτος στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, τράβηξε ήδη γι’ άλλες πολιτείες. Ο Κ. Κιλτίδης είναι πια παρελθόν για τη Ν.Δ. αποτελώντας πλέον ένα εκ των κορυφαίων στελεχών της «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ» της κ. Μπακογιάννη.
Το έτερο «βαρύ χαρτί» των τελευταίων δυο περίπου δεκαετιών, ο Σ. Τσιτουρίδης, δεν πήρε μέρος στις προηγούμενες εκλογές και παραμένει πάντα με το’ να πόδι έξω και τ’ άλλο μέσα στη Ν.Δ. Τι θα κάνει, τελικά, ο Σαμαράς με την περίπτωση του πρώην υπουργού;
Τα πολιτικοκοινωνικά σχόλια της εβδομάδας
Χρέη
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο Β. Μπαλάσκας στη τελευταία συνεδρίαση του Δημ. Συμβουλίου, το συνολικό χρέος του νέου Δήμου Κιλκίς φτάνει στα 15,3 εκατ. ευρώ.
Πρόκειται για το άθροισμα των χρεών των 7 συνιστωσών δήμων, που βέβαια φορτώθηκαν στον νέο. Ο οποίος καλείται να τα…ξεφορτωθεί εν μέσω οικονομικής κρίσης.
Πάντως, μεγάλο μέρος αυτών των χρεών είναι διακανονισμένο καθότι αφορούν σε δάνεια απ’ το Ταμείο Παρακαταθηκών. Άρα, θα πρέπει να πληρώνονται μονάχα οι δόσεις. Θα πληρώνονται;
Οι δικοί μας «Μπάσταρδοι»
Γράφει ο Κώστας Στεφανίδης
Όταν πριν μερικές δεκαετίες κάποιος σύμβουλος του Kisinger, του γνωστού Henry Kisinger, παρατήρησε ότι ο ηγέτης συγκεκριμένου κράτους τον οποίο στήριζε η Αμερικανική εξωτερική πολιτική συμπεριφέρονταν με τρόπο δικτατορικό προς τους πολίτες της χώρας την οποία κυβερνούσε οι οποίοι τον αποκαλούσαν «Μπάσταρδο» ο πανούργος αλλά ειλικρινής Henry απάντησε, Ναι είναι «μπάσταρδος» αλλά είναι και δικός μας «μπάσταρδος» και τους δικούς μας «μπάσταρδους» τους στηρίζουμε όσο τους χρειαζόμαστε και εξυπηρετούν τα δικά μας συμφέροντα. Σε αντίθετη περίπτωση τους στέλνουμε στον «εξ’ απ’ εδώ» και ψάχνουμε καινούργιο «Μπάσταρδο» που ενώ υπόσχεται δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις στον λαό του, «μας κλείνει το μάτι» τον αντικαθιστούμε άμεσα με τον προηγούμενο τον οποίο ρίχνουμε σαν βόρα στους εξεγερθέντες υπηκόους του ώστε να ηρεμήσουν και να εναποθέσουν τις ελπίδες δημοκρατικής επιβίωσής τους στον νέο και δικό μας μπάσταρδο και έπεται συνέχεια με επανάληψη του ίδιου σεναρίου εάν και όταν παραστεί ανάγκη.
Όταν πριν μερικές δεκαετίες κάποιος σύμβουλος του Kisinger, του γνωστού Henry Kisinger, παρατήρησε ότι ο ηγέτης συγκεκριμένου κράτους τον οποίο στήριζε η Αμερικανική εξωτερική πολιτική συμπεριφέρονταν με τρόπο δικτατορικό προς τους πολίτες της χώρας την οποία κυβερνούσε οι οποίοι τον αποκαλούσαν «Μπάσταρδο» ο πανούργος αλλά ειλικρινής Henry απάντησε, Ναι είναι «μπάσταρδος» αλλά είναι και δικός μας «μπάσταρδος» και τους δικούς μας «μπάσταρδους» τους στηρίζουμε όσο τους χρειαζόμαστε και εξυπηρετούν τα δικά μας συμφέροντα. Σε αντίθετη περίπτωση τους στέλνουμε στον «εξ’ απ’ εδώ» και ψάχνουμε καινούργιο «Μπάσταρδο» που ενώ υπόσχεται δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις στον λαό του, «μας κλείνει το μάτι» τον αντικαθιστούμε άμεσα με τον προηγούμενο τον οποίο ρίχνουμε σαν βόρα στους εξεγερθέντες υπηκόους του ώστε να ηρεμήσουν και να εναποθέσουν τις ελπίδες δημοκρατικής επιβίωσής τους στον νέο και δικό μας μπάσταρδο και έπεται συνέχεια με επανάληψη του ίδιου σεναρίου εάν και όταν παραστεί ανάγκη.
«Οι πρώην τρισόλβιοι πρόκριτοι που μεταβλήθησαν σε επαίτες»
Γράφει ο
Δημήτρης Νατσιός
Λέγεται μεταξύ σοβαρού και αστείου ότι «πατέρας» της νεοελληνικής ιστοριογραφίας θεωρείται ο περιβόητος Γερμανός ιστορικός Ιάκωβος – Φίλιππος Φαλμεράϋερ (1790-1861). Ο Φαλμεράϋερ έγινε γνωστός διότι αμφισβήτησε την συνέχεια του Ελληνικού Έθνους. Υποστήριζε ότι κατά το τέλος του 6ου μ.Χ. αιώνα οι Έλληνες εξαφανίστηκαν λόγω των σλαβικών επιδρομών. Πολλοί ξένοι αλλά και ημέτεροι ιστορικοί, ιδιαιτέρως ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος, αντέκρουσαν τις υποβολιμαίες και εμπαθείς συγγραφές του και έκτοτε κανείς δεν αποδέχεται την θεωρία του, πλην βεβαίως των νεογραικύλων της σήμερον.
Λέγεται μεταξύ σοβαρού και αστείου ότι «πατέρας» της νεοελληνικής ιστοριογραφίας θεωρείται ο περιβόητος Γερμανός ιστορικός Ιάκωβος – Φίλιππος Φαλμεράϋερ (1790-1861). Ο Φαλμεράϋερ έγινε γνωστός διότι αμφισβήτησε την συνέχεια του Ελληνικού Έθνους. Υποστήριζε ότι κατά το τέλος του 6ου μ.Χ. αιώνα οι Έλληνες εξαφανίστηκαν λόγω των σλαβικών επιδρομών. Πολλοί ξένοι αλλά και ημέτεροι ιστορικοί, ιδιαιτέρως ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος, αντέκρουσαν τις υποβολιμαίες και εμπαθείς συγγραφές του και έκτοτε κανείς δεν αποδέχεται την θεωρία του, πλην βεβαίως των νεογραικύλων της σήμερον.
Περί του αυθορμήτου των εξεγέρσεων
Γράφει η Παγώνα Κακανοπούλου
Μια συζήτηση τις προάλλες, για το πόσο αυθόρμητες είναι οι εξεγέρσεις στο μωαμεθανικό τόξο της Μεσογείου και της αραβικής χερσονήσου, έφερε στο φως ενδιαφέροντα στοιχεία, που καλό είναι να τα μοιραστώ μαζί σας. Κατ’ αρχάς υπάρχουν πάντα αυτοί, που καλή τη πίστη, πρεσβεύουν ότι ήταν μια αυθόρμητη εξέγερση, ανθρώπων που τους στέρησαν τα είδη πρώτης ανάγκης και εν τέλει βαρέθηκαν την καταπίεση των στυγνών δικτατόρων, που δεν διστάζουν να βάψουν τα χέρια τους με αίμα αθώων, προκειμένου να διαιωνίσουν την εξουσία τους και να «χοντραίνουν» τους λογαριασμούς τους στην Ελβετία. Δυστυχώς όμως, η διαπίστωση ότι σχεδόν καμμία ανεξάρτητη εξέγερση δεν υπήρξε στην Ιστορία, ισχύει και σ’ αυτήν την περίπτωση.
Μια συζήτηση τις προάλλες, για το πόσο αυθόρμητες είναι οι εξεγέρσεις στο μωαμεθανικό τόξο της Μεσογείου και της αραβικής χερσονήσου, έφερε στο φως ενδιαφέροντα στοιχεία, που καλό είναι να τα μοιραστώ μαζί σας. Κατ’ αρχάς υπάρχουν πάντα αυτοί, που καλή τη πίστη, πρεσβεύουν ότι ήταν μια αυθόρμητη εξέγερση, ανθρώπων που τους στέρησαν τα είδη πρώτης ανάγκης και εν τέλει βαρέθηκαν την καταπίεση των στυγνών δικτατόρων, που δεν διστάζουν να βάψουν τα χέρια τους με αίμα αθώων, προκειμένου να διαιωνίσουν την εξουσία τους και να «χοντραίνουν» τους λογαριασμούς τους στην Ελβετία. Δυστυχώς όμως, η διαπίστωση ότι σχεδόν καμμία ανεξάρτητη εξέγερση δεν υπήρξε στην Ιστορία, ισχύει και σ’ αυτήν την περίπτωση.