Εγκύκλιος Ιεράς Μητρόπολης Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως & Πολυκάστρου για τα Χριστούγεννα 2011

Προς τους Κληρικούς, τους Μοναχούς και τους Λαϊκούς της Ιεράς Μητροπόλεώς μας
τους θεο-καλεσμένους να χαρούν τη ζωή του Χριστού.
«Η Γέννησή σου, Χριστέ, ο Θεός ημών, ανέτειλε τω κόσμω το φως το της γνώσεως…».
Αδελφοί μου, παιδιά του Θεού, συγκληρονόμοι του Χριστού· Άνθρωπος, χωρίς τραγούδι στη ζωή του, δεν υπάρχει. Άνθρωπος, που δεν ψάχνει να μάθει, να γνωρίσει, να πάει δυό βήματα εμπρός, δεν υπάρχει. Η ζωή είναι ένα “τρέξιμο”, ένας “αγώνας”, μια “κατάκτηση”. Τρέχουμε να βρούμε. Αγωνιζό–μαστε να κερδήσουμε. Κατακτούμε δικαιώματα και σιγουριά. Με τις δουλειές, με τις σπουδές, με την κοινωνική ένταξη, με τις πολιτικές επιλογές, με τις φιλοσοφίες, με τις φανερές οικονομίες, και τις κρυφές παρανομίες κάθε λογής.
Κάποτε όλα αυτά είχαν “ανθρώπινα όρια”. Σήμερα όλα αυτά (η ζωή, η γνώση, οι κατακτήσεις, τα λάθη) δεν ελέγχονται. Έφυγαν από τα χέρια μας. Πέρασαν στα “χέρια” της γιγαντωμένης επιστήμης, της απεριόριστης τεχνολογίας και της… παγκόσμιας οικονομίας και ισοπέδωσης. Εκεί που πάμε να τραγουδήσουμε, γυρίζουν οι διεθνείς δείκτες, και μας “στίβουν” την ψυχή! Από ελεύθεροι, γινόμαστε δούλοι του οικονομικού-πολιτικού συστήματος. Από χαρούμενοι, καταλήγουμε έκδοτοι στη δυστυχία και την απελπισία. Από χορτάτοι, καταντούμε ελλειμματικοί και χρεωμένοι. Από μορφωμένοι και σπουδαίοι, ξεφτούμε σε υπηρέτες μιας παγκόσμιας εκμετάλλευσης.
Πως φθάνουμε σ᾽ αυτό το σημείο; (αν δεν φθάσαμε ήδη;) Στον 21ο αιώνα της προόδου; …της ελευθερίας; …της επιστήμης; …των δικαιωμάτων;
ΔΙΟΤΙ φτιάχνουμε την ζωή και την κοινωνία μας και αλλάζουμε τον πολιτισμό μας, με θεμέλια και μοχλούς χωρίς την παρουσία του αληθινού Θεού. Ακολουθούμε συλλογικά οδηγίες και παράγοντες σε παγκόσμια κλίμακα, που ούτε πίστη Θεού έχουν, ούτε φόβο Θεού διαθέτουν. Ούτε σέβονται την θεόπλαστη ανθρωπότητα διεθνώς. Σαν να είναι ο άνθρωπος μία αριθμητική μονάδα μέσα σε μία μάζα, και η ανθρωπιά είναι απούσα.
Πως καταντήσαμε εκεί; Πως γίνεται αυτό, 2011 χρόνια μετά Χριστόν;
Το “τραγούδι των Χριστουγέννων” τα λέει τόσο όμορφα, μήπως και ξυπνήσουμε.
«Η γέννησή σου Χριστέ, που είσαι ο δημιουργός του κόσμου και ο λυτρωτής του κόσμου… Η γέννησή σου Χριστέ, που είσαι το μοναδικό πρόσωπο αναφοράς, για να κρατιόμαστε σαν άνθρωποι… Η γέννησή σου Χριστέ, που είσαι ο ΘΕΟΣ μας… Η γέννησή σου, Χριστέ, ανέτειλε στον κόσμο το φως της αλήθειας. Τότε, ένα αστέρι έδειξε στους ανατολίτες, πως θα σε έβρισκαν τον Ήλιο της δικαίωσης, την ουράνια ανατολή της σωτηρίας. Για 2011 χρόνια, η ζωή και ευλογία Σου, η δωρεά Σου, το Άγιο Πνεύμά Σου δείχνει σε κάθε ξύπνιο άνθρωπο (που σε ψάχνει ολόψυχα) τον φωτισμό, την ανατολή, τον Ήλιο της καρδιάς και της ζωής…». Τέτοιοι ξύπνιοι άνθρωποι ήταν και είναι οι Άγιοι της Εκκλησίας, οι Δίκαιοι, οι Σωσμένοι από κάθε γωνιά και φυλή, από κάθε κοινωνική θέση ανθρώπων…
Αυτοί δεν σταμάτησαν και δεν σταματούν να μας δείχνουν τον δρόμο και το “τραγούδι της ζωής”, τώρα που οι δύσκολοι καιροί έχουν συννεφιάσει την ψυχή μας. Μέσα στους 20 αιώνες που πέρασαν (σε χρόνια διωγμών, σε χρόνια απάτης, σε χρόνια δουλείας, σε χρόνια πολέμων, σε χρόνια πείνας) ξεφύτρωναν “μιλιούνια” αντιστασιακοί του Αγίου Πνεύματος, πιστοί του Χριστού ακόλουθοι, άνθρωποι τίμιοι και ευσυνείδητοι, μέλη της Εκκλησίας του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Μακάρι, στα φετινά Χριστούγεννα, με φλογερή πίστη, μετανοιωμένη ευλάβεια, λεβέντικη καρδιά να ξαναψάλουμε το “Χριστός γεννάται”. Να το έχουμε τραγούδι ζωής, ξεκίνημα και πρόγραμμα ζωής. “Χριστός γεννάται, χαρά στον κόσμο”! Το μοναδικό αληθινό ξύπνημα συνειδήσεων.
Για να γίνει μοχλός προσωπικής αφύπνισης, κοινωνικής προσφοράς και μαρτυρίας, φωτισμένης επιστημονικής προόδου, ανθρωπιάς και σωτηρίας. Στη χώρα μας. Και με τόλμη όπου γης. Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός μεθ᾽ ημών.
Με εγκάρδιες Πατρικές ευχές, ο Μητροπολίτης σας
† Ο Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως & Πολυκάστρου
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ