Η ομιλία του Βουλευτή Κιλκίς Θεόδωρου Παραστατίδη στη Βουλή για την ψήφο εμπιστοσύνης

Δεν σας κρύβω πως αισθάνομαι βαθειά απογοήτευση βλέποντας όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα του 2011. Σε μια Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων, σε μια Ελλάδα που δίδαξε τον πολιτισμό σε όλο τον κόσμο, μια Ελλάδα που την σέβονται οι ξένοι, αλλά δυστυχώς, όχι εμείς. Θλίβομαι πραγματικά, όταν διαπιστώνεται, πως η σημερινή κατάντια της χώρας είναι αποτέλεσμα ανεύθυνης συμπεριφοράς που επιδεικνύουν οι πολιτικές ηγεσίες των κομμάτων της αντιπολίτευσης, οι οποίες αποδείχτηκε, πως σε δύσκολες και κρίσιμες συνθήκες δεν μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Προτού αναφερθώ στην ουσία της αποψινής συζήτησης που είναι η ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, θα ήθελα να δούμε το πώς βρεθήκαμε σ΄ αυτή την τραγική οικονομική κατάσταση.
Η Ελλάδα αμέσως μετά τις εκλογές του 2009 και στα μέσα του 2010 βρέθηκε στα πρόθυρα οικονομικής κατάρρευσης, εξαιτίας των κακών χειρισμών διακυβέρνησης, ιδιαίτερα των τελευταίων ετών.
Με το περιβόητο εκείνο σλόγκαν «περί επανίδρυσης του κράτους» από την ΝΔ, διαλύθηκε όλος ο κρατικός μηχανισμός. Έτσι η Ελληνική οικονομία βρέθηκε στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Η χώρα σώθηκε στο παραπέντε με την χρηματοδότηση από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης με την υπογραφή του περίφημου και μισητού για πολλούς μνημονίου.
Έτσι μπορέσαμε να φτάσουμε μέχρι εδώ.
Επομένως, αυτή η πολιτική της ΝΔ οδήγησε την οικονομία στην ύφεση και στα μεγάλα ελλείμματα.
Η κατάσταση αυτή οδήγησε την χώρα στο μνημόνιο και όχι το μνημόνιο την χώρα στην ύφεση και στα ελλείμματα.
Δυστυχώς, αυτοί που οδήγησαν την χώρα σ΄ αυτό το χάλι σήμερα παριστάνουν τους τιμητές.
Βρεθήκαμε μπροστά σε δύσκολες και πρωτόγνωρες για τα Ελληνικά δεδομένα οικονομικές καταστάσεις.
Κληθήκαμε να διαχειριστούμε μια οικονομία σε πλήρη κατάρρευση.
Η κατάσταση αυτή, οδήγησε στην αναγκαιότητα να ψηφίσουμε με πόνο ψυχής, σκληρά και βάρβαρα μέτρα, σε βάρος πολλές φορές των μεσαίων και μικρών εισοδημάτων και δεν πρέπει να το αρνούμαστε αυτό.
Όμως δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε, πως αυτό είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας που γίνεται να παρθούν τόσα πολλά μέτρα, μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα.
Μέσα σ΄ αυτό το κλίμα ο Έλληνας Πρωθυπουργός και το επιτελείο του Υπουργείου Οικονομικών, κατέβαλαν τεράστιες προσπάθειες προκειμένου να υπάρξει μια οριστική και μόνιμη λύση για την διάσωση της χώρας. Αποτέλεσμα της προσπάθειας αυτής είναι η συμφωνία της δανειακής σύμβασης που προβλέπει ένα πακέτο χρηματοδότησης 340 δις.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Σ΄ αυτή την χώρα φαίνεται πως έχουμε τρελαθεί, διότι ενώ κατηγορείται η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, για ενδοτισμό, για προδοσία και παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, ταυτόχρονα αντιδράτε προσάπτοντας στην κυβέρνηση ότι με την προσφυγή σε δημοψήφισμα βάζει σε κίνδυνο την χώρα μη αποδεχόμενη την συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου, την οποία όμως εσείς χαρακτηρίσατε κακή και καταστροφική.
Χαρακτηρίζετε δε το δημοψήφισμα επικίνδυνο και απαράδεκτο, διότι θεωρείτε τα διλλήματα που θα έθετε εκβιαστικά και διχαστικά.
Αλήθεια σε ποια δημοκρατικά καθεστώτα δεν υπάρχουν διλλήματα ;
Όταν κάνεις εκλογές δεν καλείς τον κόσμο να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει σ΄ αυτά που του προτείνεις ;
Σ΄ αυτή την περίπτωση δεν θεωρείται το δίλλημα εκβιαστικό και διχαστικό;
Εκτός όλων αυτών, ψέγετε ακόμα την κυβέρνηση γιατί δεν ενημέρωσε προηγουμένως την κα Μέρκελ και τον κ. Σαρκοζί και άλλους παράγοντες της ΕΕ για την απόφαση αυτή που στο κάτω κάτω είναι κυριαρχικό μας δικαίωμα.
Με μεγάλη μου λύπη θα πω, πως το πολιτικό μας σύστημα πάσχει. Θα έλεγα πως πάσχει από παράνοια.
Υπάρχει ένα δόγμα που λέει πως «η πολιτική αποφασίζει και η οικονομία ακολουθεί». Σήμερα, δυστυχώς φτάσαμε στο «η οικονομία αποφασίζει και η πολιτική ακολουθεί».
Εδώ και λίγο καιρό, ακούγονται φωνές από μέσα μαζικής ενημέρωσης και από διάφορους τραπεζικούς κύκλους, δυστυχώς και από μια μικρή μερίδα βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, να υπάρξει Συγκυβέρνηση ή Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας ή Οικουμενική.
Από τα ΜΜΕ και Τραπεζίτες αντιλαμβάνομαι τους λόγους αυτής της στάσης, όμως δεν μπορώ να αντιληφθώ την εμμονή των συναδέλφων αυτών του ΠΑΣΟΚ στη άποψη αυτή, και μάλιστα με όρους μειωτικούς. Την στιγμή μάλιστα που ο πρόεδρος της ΝΔ, αλλά και οι ηγεσίες των άλλων κομμάτων την απορρίπτουν.
Γιατί λοιπόν επιμένουν και επανέρχονται στην πρόταση αυτή, που σαν αποτέλεσμα έχει την αποδυνάμωση της διαπραγματευτικής ικανότητας της κυβέρνησης στην προσπάθεια εξεύρεσης κάποιας λύσης, η οποία θα πρέπει να δοθεί οργανωμένα και συντεταγμένα .
Μήπως πιστεύουν πως άλλαξε ο κανονισμός της βουλής και οι διατάξεις του συντάγματος για τους ρόλους των κομμάτων, όπου η αντιπολίτευση αποφασίζει και η κυβέρνηση εκτελεί ή σύρεται καλύτερα ;
Μήπως υπήρξαν σημεία συνεννόησης και προγραμματικής σύγκλησης για συνεργασία;
Εν πάση περιπτώσει όσοι το επιθυμούν τόσο πολύ, ας πάνε να παρακαλέσουν τον κ. Σαμαρά να αποδεχτεί την πρόταση αυτή και να τον χρήσουν και πρωθυπουργό. Και αυτό το λέω επειδή η συμπεριφορές αυτές θα οδηγήσουν αργά ή γρήγορα τον Α. Σαμαρά να χρηστεί πρωθυπουργός. Όπως επίσης οι συμπεριφορές αυτές θα οδηγήσουν να γίνει προσπάθεια να λεηλατηθεί ο χώρος του ΠΑΣΟΚ. Δυστυχώς για την επίτευξη του στόχου αυτού, συμβάλουν και συνάδελφοι από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ. Αυτό το λέω με συναίσθημα ευθύνης, αρκεί να παρακολουθήσει κανείς τις μέρες αυτές τα δελτία ειδήσεων ορισμένων τηλεοπτικών καναλιών, που παρουσιάζουν και προβάλουν τις απόψεις αυτών των συγκεκριμένων συναδέλφων που συμμετέχουν και οι οποίοι κινούνται στο παρασκήνιο. Μάλιστα συγκεκριμένα ΜΜΕ, προβάλλοντας τις απόψεις αυτών των ολίγων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, προσπαθούσαν να πείσουν την κοινωνία πως οι συγκεκριμένες απόψεις που εξέφραζαν είναι και απόψεις ολόκληρης της κοινοβουλευτικής ομάδας, κάτι που φυσικά δεν ίσχυε.
Όλα αυτά τα αφήνω στην κρίση σας και στην κρίση του Ελληνικού Λαού.
Οι θέσεις και οι απόψεις που εξέφρασα απεικονίζουν την αγωνία μου για το μέλλον αυτής της χώρας.
Συναισθανόμενος την κρισιμότητα της σημερινής κατάστασης, δίνω ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση και στον Πρωθυπουργό διότι είμαι πεπεισμένος πως η σημερινή κυβέρνηση και θέλει και μπορεί να βγάλει την χώρα με κατάλληλους χειρισμούς από το αδιέξοδο.
Η ΝΔ πιστεύω πως θέλει, αλλά δεν μπορεί.