Για πρώτη φορά δύο Τούρκοι διανοούμενοι δημοσιεύουν βιβλίο για τη Γενοκτονία

Η Λέσχη Ποντίων Νομού Καβάλας συνεχίζοντας την τακτική της να πρωτοτυπεί στις εκδηλώσεις για τη Γενοκτονία - το 2009 είχε τιμήσει με ποδοσφαιρικό αγώνα στη μνήμη τους, τους αθλητές του Συλλόγου «Πόντος» του κολλεγίου «Ανατόλια» Μερζιφούντας - προσκάλεσε στην Καβάλα το Τούρκο εκδότη και αγωνιστή ανθρωπίνων δικαιωμάτων Ραγκίπ Ζαράκολου.  Την Κυριακή 22 Μαΐου 2011, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Καβάλας, αφού κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή στην μνήμη των θυμάτων της Γενοκτονίας, η εκδήλωση τιμής και μνήμης ξεκίνησε με την ομιλία του προέδρου της Λέσχης Ποντίων Νομού Καβάλας Χαράλαμπου Αλεξανδρίδη, στη συνέχεια ο Θεοφάνης Μαλκίδης αναφέρθηκε στο ζήτημα της Γενοκτονίας και αμέσως μετά μίλησε o Ραγκίπ Ζαράκολου. Η εκδήλωση τιμής στα θύματα της Γενοκτονίας έκλεισε με τη χορωδία της Λέσχης, με την αναπαράσταση της σφαγής των γυναικών στον Πόντο και τον αρχαίο ελληνικό πολεμικό χορό, τον πυρρίχιο.
Αισθανόμενη την ανάγκη να αναδείξει πτυχές της Γενοκτονίας και ιδιαίτερα την οπτική των Τούρκων διανοουμένων και συγγραφέων, η Λέσχη Ποντίων Νομού Καβάλας πραγματοποίησε την έκδοση στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα.
Στον τόμο αυτό, στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα, συμπεριλαμβάνεται ο πρόλογος του Χαράλαμπου Αλεξανδρίδη, το κείμενο του Ραγκίπ Ζαράκολου, το κείμενο του Θεοφάνη Μαλκίδη, ενώ κρίθηκε ιδιαίτερης αξίας και συμπεριλήφθηκε το κείμενο του συγγραφέα Σαίτ Τσετίνογλου, συνεργάτη του Ραγκίπ Ζαράκολου.
Ο Ραγκίπ Ζαράκολου στο κείμενό του «Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ» αναφέρει ότι «Οι γενοκτονίες έγιναν. Απομένει να προσπαθήσουμε να αναγνωριστούν από όλους. Δεν μπορεί να συνεχιστεί η σημερινή κατάσταση στην Τουρκία, όπου το καθεστώς έχει μετατρέψει τους ανθρώπους σε σκλάβους. Η Τουρκία πρέπει να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία».
Ο Σαίτ Τσετίνογλου στο κείμενό του «Η ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ ΚΑΙ Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ» τονίζει ότι «ο Γερμανός Στρατάρχης Λίμαν Φον Σάντερς το 1916 είχε διατάξει τον εκτοπισμό των Ελλήνων από τα παράλια. Ο ίδιος όταν βλέπει ότι παρά όλους τους εκτοπισμούς παραμένουν οι Έλληνες του Αϊβαλί μένουν ακόμα στα σπίτια τους διατάξει το Πάσχα του 1917 τον εκτοπισμό τους λέγοντας “Δεν διώξατε ακόμα αυτούς τους άπιστους»! Ο Γερμανικός ιμπεριαλισμός θέλει μια Ανατολή που θα έχει εκκαθαριστεί από τα Χριστιανικά της στοιχεία. Το ίδιο μπορούμε να πούμε και για τις άλλες δυτικές δυνάμεις, την Αγγλία, Γαλλία, Η.Π.Α. και Ιταλία αν μελετήσουμε τη συμπεριφορά τους κατά τη διάρκεια του Πολέμου και μετά. Δεν είναι αδικία να πούμε ότι αυτά τα κράτη ότι έμειναν αδιάφορα στην εξόντωση των αρχαίων λαών της Ανατολής».
Ο Θεοφάνης Μαλκίδης στο κείμενό του «Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ» επισημαίνει ότι «η Γενοκτονία των Ελλήνων, όπως και των Αρμενίων, αποτελεί ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Άλλωστε το διεθνές δικαιικό, πολιτικό και ιστορικό οικοδόμημα της σύγχρονης πρόληψης και καταστολής του εγκλήματος της Γενοκτονίας είχαν ως βάση το μαζικό έγκλημα εναντίον των Ελλήνων και των Αρμενίων. Η αναγνώριση της Γενοκτονίας από τη διεθνή κοινότητα και την Τουρκία, είναι ένας ουσιαστικός τρόπος πάλης ενάντια στο έγκλημα της γενοκτονίας, αναγνώριση που αποτελεί μία επιβεβαίωση του δικαιώματος των Ελλήνων και των άλλων λαών να γίνει σεβαστή η ύπαρξή τους σύμφωνα με το δίκαιο και την ιστορική αλήθεια».
Η έκδοση, η οποία είναι χορηγία του Θεμιστοκλή Ανανιάδη συγγενή του Συμεών Ανανιάδη, αθλητή του Συλλόγου «Πόντος» του Κολλεγίου «Ανατόλια», ο οποίος απαγχονίστηκε το 1921 στην Αμάσεια, είναι μία συμβολή της Λέσχης Ποντίων Νομού Καβάλας στον μεγάλο ιστορικό, πολιτικό και ηθικό αγώνα αναγνώρισης της Γενοκτονίας. Και για πρώτη φορά δύο Τούρκοι διανοούμενοι γράφουν και δημοσιεύουν βιβλίο για τη Γενοκτονία ενισχύοντας τον αγώνα για την αναγνώριση. Μάλιστα ο Ζαράκολου έχει συλληφθεί από την 28η Οκτωβρίου- μαζί με το γιο του και άλλους διανοουμένους -για τον αγώνα του, κρατείται σε λευκό κελί και οφείλουμε όλοι να συμβάλλουμε στην απελευθέρωσή του.

 
Βιογραφικά τα συγγραφέων Ο Ραγκίπ Ζαράκολου γεννήθηκε το 1948 στην Πρίγκηπο, At that time his father, Remzi Zarakolu, was the district governor on that island. μεγάλωσε με μέλη της ελληνικής και της αρμενικής μειονότητας στην Τουρκία και από τα νεανικά του χρόνια έδειξε το ενδιαφέρον του για τους δύο αυτούς λαούς. In 1968 he began writing for "Ant" and "Yeni Ufuklar" magazines.
The Belge Publishing House, established in Istanbul in 1977 by Zarakolu and his wife Ayşenur , has been a focus for Turkish censorship laws ever since.Το 1977 ο Zarakolou και η σύζυγός του Aysenur δημιουργούν τον εκδοτικό οίκο Belge, με έδρα στην Κωνσταντινούπολη.
Ο κατάλογος των εκδόσεων περιλαμβάνει βιβλία της ελληνικής λογοτεχνίας, ανάμεσά τους η «Λωξάνδρα», το «Ματωμένα χώματα» της Δ. Σωτηρίου, για την εκδίωξη των Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη το 1955, για τον Πολιτισμό του Πόντου με συγγραφείς τον Ομέρ Ασάν, τον Γιώργο Ανδρεάδη, βιβλία σχετικά με τη Γενοκτονία των Αρμενίων και των Ασσυρίων, βιβλία για τους Κούρδους στην Τουρκία.
In 1995 the Belge Publishing House offices were firebombed by a far right group, forcing it to be housed in a cellar. Το 1994, ο εκδοτικός οίκος Belge υπέστη εμπρησμό, καταστρέφοντας τα πάντα, υποχρεώνοντάς τον, να στεγάζεται σε ένα κελάρι. Since his wife's death in 2002, Zarakolu continued to face further prosecutions. Από το θάνατο της συζύγου του το 2002, η οποία είχε φτάσει στις 34 δικαστικές διώξεις, ο Zarakolou εξακολουθεί να αντιμετωπίζει περαιτέρω διώξεις.
Οι διώξεις και οι καταδίκες του Zarakolou αφορούν συνήθως κατηγορίες για αποσχιστική προπαγάνδα και 2008για «προσβολή των οργάνων της Τουρκικής Δημοκρατίας».
Ο Zarakolou αποτελεί ένα σημαντικό αγωνιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας του λόγου στην Τουρκία και αποτελεί σημαντική φωνή ανάδειξης των εγκλημάτων που σημειώθηκαν εναντίον των Ελλήνων, των Αρμενίων, των Ασσυρίων, των Κούρδων και των άλλων λαών στη χώρα.
Ο Sait Çetinoğlu γεννημένος στην Τραπεζούντα είναι ακτιβιστής ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οι εργασίες του γίνονται στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του Ελεύθερου Πανεπιστημίου, του Σωματείου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, της Διεθνούς Αμνηστίας και της Πρωτοβουλίας για Ελευθερία στη Σκέψη της Άγκυρας.
Η ερευνητική του εργασία «Ο Φόρος Βαρλικιού (Ευμάρειας) 1942-1944: Μια Οικονομική και Πολιτισμική Γενοκτονία» κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο Belge ενώ δύο ερευνητικές του εργασίες μαζί με τον καθηγητή Fikret Başkaya με θέματα: «Από τον Ενωτισμό στον Κεμαλισμό» και «Οι ‘Μειονότητες’ στην Τουρκία δημοσιεύτηκαν από τις εκδόσεις του Ελεύθερου Πανεπιστημίου της Άγκυρας.
Οι ερευνητικές του εργασίες «Ο εκτουρκισμός του κεφαλαίου» και «Η μυστική ατζέντα της Ένωσης και Προόδου» έχουν δημοσιευτεί σε κεφάλαια της σειράς «Συζητήσεις για την Επίσημη Ιστοριογραφία του Λεξικού Εννοιών» που εκδόθηκε από το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο της Άγκυρας. Έχει επίσης συγγράψει πολλά λήμματα στο ίδιο λεξικό σε θέματα: Γενοκτονίας, Επίσημη Ιστοριογραφία, Ιστορίας της Οικονομίας της Τουρκίας.
Οι επιστημονικές του εργασίες για τα θέματα: «Η Στρατολόγηση των Μειονοτήτων στα Τάγματα Εργασίας ‘ Είκοσι Ηλικιών’- Μια διαδικασία τρομοκράτησης των Μειονοτήτων» και «Κιλικία 1909-Η δολοφονία της Δικαιοσύνης», «Οι Μύθοι της Επίσημης Ιστορίας- Λόγια και η Αλήθεια» θα δημοσιευτούν από τον εκδοτικό οίκο Belge. Εργάζεται στην έρευνα με θέμα: «Η Τουρκική Αστική τάξη και η σκοτεινή πλευρά του Τουρκικού Κεφαλαίου» που σχετίζεται με την λεηλασία των περιουσιών των Ελλήνων και Αρμενίων. Έχει δημοσιεύσει σειρά άρθρων στα θέματα: Επιτροπή Ένωση και Πρόοδος, Κεμαλισμός, Τα χαρακτηριστικά του Κεμαλικού καθεστώτος, Οι Γενοκτονίες των Αρμενίων, των Ασσυρίων, των Ελλήνων της Ανατολής και του Πόντου, Η οικονομική και πολιτική ιστορία της Τουρκίας, Μειονοτικά Ζητήματα που έχουν δημοσιευτεί σε σειρά περιοδικών και εφημερίδων.
Ο Θεοφάνης Μαλκίδης γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη από γονείς πρόσφυγες, είναι διδάκτωρ κοινωνικών επιστημών και μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών η οποία το 2007 αναγνώρισε, μετά από ψηφοφορία μεταξύ των μελών της, τη Γενοκτονία των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων.
Έχει πραγματοποιήσει παρεμβάσεις για το ζήτημα της Γενοκτονίας, εκτός και εντός Ελλάδας και για τη δραστηριότητά του έχει βραβευθεί από φορείς, τόσο στο εσωτερικό όσο και το εξωτερικό.
Το 2009 μίλησε στην πρώτη εκδήλωση των προσφυγικών σωματείων για τη Γενοκτονία έξω από το κτίριο του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, ενώ το 2010, προσκλήθηκε από τη Δημοκρατία της Αρμενίας, για να μιλήσει στο Διεθνές Συνέδριο για τη Σύμβαση για την Πρόληψη και την Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας.
Επιμελήθηκε το διδακτικό εγχειρίδιο του Ρόναλντ Λεβίτσκι για τη «Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου» στην αγγλική γλώσσα (εκδ. Σύλλογος Ποντίων Σικάγο «Ξενιτέας») και το μετέφρασε και στην ελληνική.
Μεταξύ των κειμένων του είναι τα εξής:
«Η πολιτική της Ελλάδας και της Τουρκίας για τη Θράκη, μετά την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ», «Η γενοκτονία των Αρμενίων», «Η ελληνική μειονότητα στην Αλβανία» (στην ελληνική, αγγλική και αλβανική γλώσσα), «Η Γενοκτονία των Ελλήνων» (στην ελληνική, αγγλική, ρωσική, ιταλική, ισπανική και αρμενική γλώσσα).