Το νέο μισθολόγιο, που εγκρίθηκε χτες από το Υπουργικό Συμβούλιο, ενώ την επόμενη εβδομάδα κατατίθεται προς ψήφιση στη Βουλή, προβλέπει μείωση μισθών έως και 1.600 ευρώ το μήνα και ανώτατο όριο συνολικών αμοιβών μέχρι 2.700 ευρώ (2.200 βασικός συν τα επιδόματα).Για τα επιδόματα, να σημειωθεί ότι καταργούνται όλα πλην του «οικογενειακού» και του «ειδικών συνθηκών», ενώ δημιουργούνται δύο νέα, αυτά της «θέσης ευθύνης» (θα το λαμβάνουν μόνο οι προϊστάμενοι) και της «αποδοτικότητας» (θα καταβάλλεται μόνο στα τμήματα που αποδίδουν).
Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι το άθροισμα των βασικών μισθών και επιδομάτων θα είναι αισθητά μικρότερο. Σήμερα, ο βασικός μισθός για την κατηγορία της υποχρεωτικής εκπαίδευσης (ΥΕ) είναι 711 ευρώ, για την δευτεροβάθμιας (ΔΕ) 830 ευρώ, για τους απόφοιτους ΤΕΙ (ΤΕ) 938 ευρώ και για τους αποφοίτους ΑΕΙ (ΠΕ) 984 ευρώ.
Σύμφωνα με πληροφορίες, τα συναρμόδια υπουργεία Οικονομικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης εξετάζουν το ενδεχόμενο σταδιακής εφαρμογής των μέτρων (σε μια διετία), εφ` όσον βέβαια λάβουν την έγκριση της τρόικας, έτσι ώστε να μετριαστούν οι αντιδράσεις των θιγόμενων υπαλλήλων.
Ας δούμε λίγο τα θέματα της οικονομίας βάζοντας τον "δάκτυλον επι των τύπον των ήλων", χωρίς υπεκφυγές και κατα το δυνατόν πιο αντικειμενικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πραγματικό χρήμα, και δώστε βάση σ'αυτό, παράγεται απο συγκεκριμένες δραστηριότητες μιάς χώρας όπως βιομηχανικά προ'ι'όντα, πολλά και διάφορα προ'ι'όντα απο την αγροτική και ζωική παραγωγή μέχρι την εξόρυξη μεταλλευμάτων, την μεταποίηση, την οικοδομική δραστηριότητα, τον τουρισμό την ναυτηλία,την ενέργεια, το εμπόριο κλπ,κλπ, για την κάλυψη πρωταρχικών και άλλων πολλών αναγκών των ανθρώπων που συνθέτουν τον τρόπο της σύγχρονης ζωής μας. Απο την φορολογία όλων των παραπάνω το κράτος πληρώνει τα δημόσια έργα κοινής οφέλειας, την άμυνα, την παιδεία, τους μισθούς/συντάξεις/εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων,και ό,τι άλλο έχει να κάνει με την εν γένει λειτουργία του. Όταν αυτό το χρήμα δεν φτάνει για τις δαπάνες του, ενώ θάπρεπε ,τότε το κράτος δανείζεται απο το εξωτερικό. Γιατί το χρήμα δεν φτάνει; Γιατί το κράτος έχει "απλώσει τα πόδια του πέρα απο το πάπλωμα"(κακώς).Αυτό λέγεται κακοδιαχείρηση(σπατάλες,ανεπαρκείς ελεγκτικοί μηχανισμοί,ρεμούλες,υπερκοστολογήσεις έργων, απίστευτου κάλους επιδόματα πάνω στούς μισθούς για να ικανοποιηθούν οι "πελατειακές σχέσεις" και ό,τι άλλο βάζει ο νούς σας, αφού είναι αδύνατο να τα απαριθμήσω όλα), που όταν αναπαράγεται για δεκαετίες φτάνει στην χρεοκοπία. Τόσο απλό. Και το άλλο και χειρότερο απ'όλα. Αυτό το σπάταλο κράτος δεν προάγει την ανάπτυξη. Αντίθετα κάνει το πάν για να την καταπνίξει. Γραφειοκρατία, αστρονομικά παράβολα, μίζες απο τα ανώτατα κυβερνητικά στελέχη μέχρι τον τελευταίο δημόσιο υπάλληλο που μπορεί να έχει αυτή την δυνατότητα λόγω "κατάλληλου" πόστου, απίστευτη φορολογία που φτάνει το 45%,(όταν οι γειτονικές χώρες έχουν 10% και για μια άδεια λειτουργίας επιχείρησης "ξοδεύεις" μόνο μία μέρα και λίγα ευρώ). Και μην μου πεί κάποιος "μα εμείς οι δημόσιοι υπάλληλοι τόσα χρόνια είχαμε τόσες κρατήσεις, οπότε δικαιούμαστε να έχουμε αυτό και το άλλο", γιατί αν για μιά στιγμή εξαφανιστούν όλοι οι παραγωγικοί τομείς που δημιουργούν το πραγματικό χρήμα (και να ξέρετε οτι με τα οικ. μέτρα εκεί περίπου θα οδηγηθούμε) τότε δεν θα υπάρχει ούτε 1 ευρώ για πληρωμές. Γιατί απλά το να παρέχει κάποιος κρατικές υπηρεσίες(στην ουσία γραφειοκρατία) δεν παράγει χρήμα, αντιθέτως ξοδεύει αυτό που οι παραγωγικοί τομείς μέσω της υψηλής φορολογίας και των δανείων του κράτους δίνουν. Βάλε τώρα και όλους τους υπεράριθμους που προέκυψαν(ξέρουμε όλοι απο πού) και δεν είναι δύσκολο να μαντέψουμε που πάμε.Ομως αυτήν την κατάσταση την δημιούργησαν όλες οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις και ελάχιστη ευθύνη φέρουν οι πολίτες.Γιατι αυτές επινόησαν και εξέθρευσαν τις πελατειακές σχέσεις.Οι απλοί άνθρωποι απλώς άλλος λίγο, άλλος πολύ, έπαιξαν σ'αυτό το παιχνίδι.
Μόνο που στα παιχνίδια πότε κερδίζεις, πότε χάνεις. Δυστυχώς τώρα είναι η στιγμή της μεγάλης χασούρας.
Και συγνώμη άν στεναχώρησα κάποιους, όμως μερικές φορές δεν γίνεται αλλιώς.