Γράφει ο Ντίνος Μεταλλίδης
Στις 31/12/2004 στη στήλη ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ Ν’ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΣ υπό τον τίτλο “ το διοικητικό παράδοξο και η τέχνη του εφικτού” είχα γράψει, μεταξύ άλλων:
1. Για να εκλεγεί κάποιος Νομάρχης πρέπει προηγουμένως να «χριστεί» υποψήφιος Νομάρχης, πράγμα που γίνεται από κάποια κομματική οργάνωση. Ποια είναι, όμως, τα συνήθη κριτήρια της διαδικασίας αυτής;
Κριτήριο 1ο: Να μην αποτελεί εν δυνάμει επικίνδυνο αντίπαλο των βουλευτών ή πολιτευτών του κόμματος από το οποίο προέρχεται (φροντίζουν για αυτό οι βουλευτές και πολιτευτές).
Κριτήριο 2ο: Να έχει «διεισδυτικότητα» σε άλλους κομματικούς χώρους, πέραν του κόμματος που τον στηρίζει επίσημα (ιδιαίτερα σε νομούς που κάποιο κόμμα δεν έχει εκλογική δύναμη πάνω από 50%).
Κριτήριο 3ο: Να μην έχει σοβαρές αντιπαλότητες στο κόμμα ή την κοινωνία (με ότι σημαίνει αυτό).
…………………………………………………………………………………………………
Κριτήριο 10ο: Να έχει ικανότητες να διοικήσει μια διοικητική δομή πολλών αρμοδιοτήτων και 300 περίπου εργαζομένων.
2. Έτσι την 1η Ιανουαρίου εγκαθίσταται (με ή χωρίς την τυπική παράδοση και παραλαβή) στην κορυφή της πυραμίδας μιας Νομαρχίας ένας γιατρός, ένας δικηγόρος, ένας φαρμακοποιός ή ένας αγρότης με μοναδικό προσόν την κομματική ή κοινωνική του δράση. Ξεκινάει ο νέος Νομάρχης να διοικήσει μια οργάνωση χωρίς να ξέρει:
- Βασικούς νόμους που διέπουν τον τρόπο λειτουργίας και άσκησης αρμοδιοτήτων διαφόρων υπηρεσιών της Νομαρχίας.
- Τις δυνατότητες και τις αδυναμίες κάθε υπηρεσίας και του στελεχιακού δυναμικού της.
- Τη διάρθρωση και τους κανόνες λειτουργίας φορέων και υπηρεσιών που επηρεάζουν άμεσα τον τρόπο λειτουργίας και απόδοσης της Νομαρχίας.
- Βασικές αρχές διοίκησης οργανώσεων.
3. Μ’ αυτά και μ’ αυτά περνάει η τετραετία, χάνοντας ευκαιρίες χρηματοδότησης ή ορθολογικής διαχείρισης των υπαρχόντων πόρων (μιας και ποτέ δεν καθορίστηκαν συγκεκριμένοι στόχοι). Έτσι ελπίζουμε ότι την επόμενη τετραετία τα πράγματα θα πάνε καλύτερα, εφόσον επανεκλεγεί ο ίδιος (μιας που μάθαμε – αρκεί να μην….. παραμάθουμε).
Η πρόσφατη περιπέτεια που είχα με την υγεία μου υπήρξε αφορμή να έχω πολλές επαφές με γνωστούς και φίλους απ’ όλο το Νομό αλλά και πολλούς όμορους. Από τις επαφές αυτές μ’ εντυπωσίασε η “πληροφορία” ύπαρξης ταρίφας ύψους 120.000€ περίπου για απονομή χρίσματος του Αντιπεριφερειάρχη κάποιας Περιφερειακής Ενότητας (Νομού) κατά τις εκλογές για την αιρετή Περιφέρεια. Πράγμα που δεν είχα προβλέψει στο άρθρο που προαναφέρω.
Εφόσον αληθεύει, είναι μια εξέλιξη που αποδεικνύει τη σαπίλα του πολιτικού συστήματος σ’ όλο το μεγαλείο. Γιατί κανείς δεν δίνει προκαταβολή 120.000€ για να πάρει πίσω, μέσω μισθοδοσίας, σε 3,5 χρόνια. Τα δίνει γιατί πιστεύει ότι το “πόστο” θα του δώσει τη δυνατότητα, μέσω χαριστικών αναθέσεων προμηθειών - έργων ή “σπρωξίματος” μελετών (π.χ. σχέδια βελτίωσης, νέοι αγρότες κ.λ.π.) σε γραφεία συγγενών του, να κερδίσει πολλαπλάσια.
Στο χέρι των υπαλλήλων της αντίστοιχης Περιφερειακής Ενότητας αλλά και των μηχανισμών ελέγχου είναι να μην επιτρέψουν να συμβεί αυτό, με άρνηση συνεργασίας σε παρανομίες και παρατυπίες του παρελθόντος, που οδήγησαν τη χώρα και το λαό στα σημερινά χάλια.
Ύστερα από τα παραπάνω ελπίζω να γίνεται σαφές
- γιατί ο Μπαλάσκας δεν πήρε ποτέ το χρίσμα της Ν. Δ. για υποψήφιος Δήμαρχος Κιλκίς.
- Γιατί είναι ανάγκη όλοι να περιφρουρούμε καθημερινά την νόμιμη και ορθολογική λειτουργία των δομών της Τ. Α. και του Κράτους για να καταργήσουμε στην πράξη την “ταρίφα”.
-
Υ. Γ. Όμορφε, λάθος εποχή και λάθος τρόπο διάλεξες να χτίσεις πολιτική καριέρα.
Δεν γνωρίζω για την ταρίφα αλλά συμφωνώ για όλα τα υπόλοιπα, άκρως σοβαρά και σημαντικά που αναφέρονται στο άρθρο, όχι τόσο όσον αφορά σε συγκεκριμένα πρόσωπα, αλλά και από τη δική μου εμπειρία στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, όλα όσα αναφέρει ο κ. Μεταλλίδης περί ανικανότητας διοικητικής των αιρετών, με βρίσκουν απολύτως σύμφωνη. Δυστυχώς είναι ο εθνικός κανόνας και το αποτέλεσμα της διαχείρισης δημόσιου χρήματος από ανίδεους και ανίκανους πολιτικούς, είναι τα τεράστια χρέη των Δήμων και του δημοσίου γενικότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφή