Η ψυχολόγος Βίκυ Καλφοπούλου απαντά στα δικά σας ερωτήματα

Ερώτηση: Κυρία Βίκυ η κορούλα  μου είναι στα τέσσερα και ακόμη δεν μπορώ να την πείσω να αφήσει το μπιμπερό. Μερικές φορές έχω χάσει τον έλεγχο μαζί της, αλλά δεν ξέρω πώς να την χειριστώ. Η παιδίατρος μου σύστησε κάποιον παιδοψυχολόγο για να μου υποδείξει διάφορους τρόπους που θα βοηθήσουν. Σας παρακαλώ χρειάζομαι τη βοήθειά σας. Ευχαριστώ, Νίκη – Κιλκίς.

Φίλη Νίκη,

Μην απελπίζεσαι και προπάντων μη νιώθεις ενοχές!

Να ξέρεις ότι πολλοί γονείς δυσανασχετούν με το θέμα του μπιμπερού εφόσον είναι πολλοί οι λόγοι που το συντηρούν. Το μπιμπερό για πολλά παιδιά αποτελεί στοιχείο τρυφερότητας και ανακούφισης, εφόσον το έχουν παρομοιάσει με την αγκαλιά της μαμάς. Θα έλεγα ότι προσφέρει ισάξια ευχαρίστηση με αυτή που εξασφαλίζει η πιπίλα ή ένα αντικείμενο ευχαρίστησης πχ αρκουδάκι, κουβερτάκι. Μπορεί επίσης το παιδί να εμφανίσει πισωγύρισμα σε αυτή την συμπεριφορά αν έχει πρόσφατα αποκτήσει αδερφάκι.    Βέβαια Νίκη, υπάρχουν και  περιπτώσεις όπου οι γονείς συντηρούν την κατάσταση γιατί απλά τους βολεύει. Θα αναφέρω την άρνηση  μιας πελάτισσας να σταματήσει το παιδί της το μπιμπερό, για το λόγο ότι είχε λίγα κιλά και φοβόταν ότι με το ποτήρι ίσως δεν παίρνει την απαιτούμενη ποσότητα. Το αποτέλεσμα ήταν το παιδί να φτάσει στην ηλικία των 5 ετών, να είναι έντονα εξαρτημένο στο μπουκάλι και να έχει έντονα προβλήματα με τα δόντια του.

Ασπάζομαι την άποψη ότι όσο πιο αργά τόσο πιο δύσκολα, που σημαίνει ότι όσο αφήνουμε το παιδί να απολαμβάνει την αγαπημένη του συνήθεια τόσο πιο δύσκολα την αποχωρίζεται. Προς το τέλος του δεύτερου εξαμήνου που αρχίζει και κάνει βήματα προς την ανεξαρτησία είναι καλή ευκαιρία  οι γονείς να αφήνουν το παιδί να δοκιμάζει τις δυνάμεις του, πχ να τρώει μόνο του, ακόμη και αν δεν τα καταφέρνει καλά. Με την ίδια λογική μπορεί το μπιμπερό να γίνει ειδικό ποτηράκι με πώμα. Σε αυτή την ηλικία χρειάζονται ενθάρρυνση γιατί ακόμη αμφισβητούν τις δυνατότητες τους, αλλά είναι μια καλή ευκαιρία για εξάσκηση. Σε μεγαλύτερες ηλικίες είναι λογικό να αντιμετωπίσετε αντιδράσεις εφόσον πρόκειται να στερηθεί μια ευχάριστη συνήθεια. Σε αυτή την περίπτωση δεν θα πρέπει να αγχώσετε το παιδί για την μετάβαση, απλά να δείξετε κατανόηση. Σίγουρα χρειάζεται πιο ισχυρά κίνητρα, όπως να αγοράσει ένα ποτήρι με αγαπημένους ήρωες. Επίσης μπορείτε να το επιβραβεύετε με πόντους που στο τέλος θα εξαργυρώνει, όταν κατά τη διάρκεια της ημέρας δεν πίνει με το μπιμπερό, παρά μόνο το βράδυ. Μετέπειτα μπορείτε να του δώσετε κίνητρα και για το βραδινό. Η σταδιακή απεξάρτηση επιφέρει λιγότερο άγχος στο παιδί από την απότομή και βεβιασμένη αλλαγή. Σε περίπτωση που το μεγαλύτερο παιδί αντιδράσει έντονα με το ποτήρι δοκιμάστε το καλαμάκι που αρέσει στα περισσότερα παιδιά. Θα πρέπει κάθε φορά να το επιβραβεύετε για την βελτίωσή του και το γεγονός ότι μεγάλωσε. Σίγουρα δεν θα είναι πάντα όλα ρόδινα. Κάποια παιδιά χρειάζονται χρόνο προσαρμογής για να συνηθίσουν το ποτήρι, που σημαίνει ότι αρχικά μπορεί να παίρνουν λιγότερη ποσότητα από ότι με το μπουκάλι. Πολλοί γονείς σε αυτό το σημείο αγχώνονται και αντί να αφήσουν το παιδί να προσαρμοστεί, επαναφέρουν το μπουκάλι. Σε αυτούς τους γονείς συστήνω να είναι χαλαροί, και να έχουν υπομονή. Άλλωστε, δεν θα πάθουν τίποτα αν για κάποιο διάστημα δεν πάρουν ακριβώς την ίδια ποσότητα που έπαιρναν. Συστήνω να αρχίσετε σε περίοδο που είναι χαλαρή για το παιδί, αλλά και για εσάς. Προσπαθήστε να αποφεύγετε τα πισωγυρίσματα όταν είναι άρρωστα ή κακόκεφα.

Φίλη Νίκη, ελπίζω οι συμβουλές να βοηθήσουν και προσπάθησε να μετριάσεις το άγχος σου, γιατί άθελά σου το μεταδίδεις στη μικρή σου.