Σώπα μη μιλάς.... (του Αζίζ Νεσίν)

Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή

κόψ' τη φωνή σου 

σώπασε επιτέλους

κι αν ο λόγος είναι αργυρός

η σιωπή ειναι χρυσός.

έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα μου λέγανε: "σώπα". 

Στο σχολείο μού κρύψαν την αλήθεια τη μισή, 

μου λέγανε: "εσένα τι σε νοιάζει; Σώπα!" 

Ενα συγκλονιστικό όσο και διαχρονικό ποιημα.

Απαγγέλει η Μαριέτα Ριάλδη