Σαράντα ημέρες χωρίς τον καθηγητή Νεοκλή Σαρρή

Του Θεοφάνη Μαλκίδη                                                          Είναι βέβαιο ότι στη ζωή κάθε ανθρώπου, η γνωριμία με ορισμένους συνανθρώπους του, έχει σαν αποτέλεσμα να αλλάξει την πορεία του. Διαμορφώνεται μία νέα στάση ζωής και αναδεικνύεται λόγος και πράξη που μέχρι πρότινος ούτε καν είχε σκεφτεί η ανθρώπινη οντότητα. Και από τότε φανερώνεται ένας άλλος κόσμος και ο σπόρος βγάζει καρπούς. Στη δική μου περίπτωση ένας από τους ανθρώπους που άλλαξαν τη ζωή μου, με τους οποίους άνοιξε μία νέα πραγματικότητα ιδεών και πολιτισμού, πολιτικής και ανθρώπινης δραστηριότητας ήταν ο Νεοκλής Σαρρής.

Η γνωριμία με τον Κωνσταντινουπολίτη δάσκαλο στα αμφιθέατρα, στις αίθουσες διαλέξεων και εκδηλώσεων, σε ανθρώπινες και φιλικές στιγμές, μου έδωσε τη δυνατότητα να κατανοήσω πολλά από τα ζητήματα που απασχόλησαν και απασχολούν τους Έλληνες και τις Ελληνίδες εδώ αιώνες. Ανάμεσά τους, η Κωνσταντινούπολη, η Ίμβρος και η Τένεδος, η Μικρά Ασία, η Θράκη, ο Πόντος και η Καππαδοκία, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το Οθωμανικό κράτος και η Τουρκία, η Γενοκτονία και η αναγνώριση, η ελληνική κοινωνία και η συνέχεια του Ελληνισμού.
Η γνωριμία συγκλονιστική όπως συμβαίνει με ανθρώπους όπως ο Νεοκλής Σαρρής, στα μάτια, στην έκφραση και στο λόγο του οποίου αντιλαμβανόσουν την ευθύνη που είχε αναλάβει και την ευθύνη που αναλογούσε πλέον (και) σε εσένα. Για κάθε θέμα είχε την ολοκληρωμένη, τεκμηριωμένη, εμπεριστατωμένη άποψη και θέση, αλλά ταυτόχρονα άκουγε όπως όφειλε και οφείλει να κάνει κάθε επιστήμονας και άνθρωπος του μεγέθους του.
Δυναμικός και ήρεμος, απόλυτος και διαλογικός, ικανότατος ομιλητής και εξαίρετος ακροατής.
Η επιστημονική αντικειμενικότητα συνδυαζόταν με βαθιά ανθρώπινα και ελληνικά συναισθήματα. Όπως μου έλεγε κάθε φορά, όταν νέος άνθρωπος αντίκρισε για πρώτη φορά την Αθήνα έκλαψε, όπως έκλαψε όταν αντίκρισε για πρώτη φορά την ιδιαίτερη πατρίδα μου τη Θράκη, αυτή τη φορά διωκόμενος από την Τουρκία, με τις απελάσεις των Κωνσταντινουπολιτών.
Η συγκεκριμένη στιγμή στη ζωή του τον είχε επηρεάσει βαθύτατα, δεν μπορούσε να γίνει άλλωστε και διαφορετικά και αυτός ο σταθμός στη ζωή του ήταν ένας οδηγός για την πολυσχιδή του πορεία. Η Ελλάδα και οι Έλληνες όπου γης, οι φοιτητές του Παντείου και όχι μόνο, γνώρισαν έναν άνθρωπο και καθηγητή από αυτούς που σπανίζουν και τείνουν προς εξαφάνιση. Έναν άνθρωπο και καθηγητή με ειλικρίνεια, ευθύτητα και αμεσότητα, αγάπη για τον Ελληνισμό και τους νέους ανθρώπους, με θάρρος και με απέραντη διάθεση προσφοράς. Τις, μεταξύ των άλλων, παραπάνω αρετές και προτερήματα του Νεοκλή Σαρρή καρπώθηκαν χιλιάδες άνθρωποι, εντός και εκτός Ελλάδος. Άλλαξε η σκέψη, ο λόγος και η πράξη τους, η ζωή τους πήρε μία πορεία διαφορετική από την γνωστή, την κοινή.
Η αναγνώριση του ανθρώπου και δασκάλου Νεοκλή Σαρρή, πέρασε από πολλές διακυμάνσεις και εμπόδια. Σήμερα πλέον είναι διαπιστωμένο ότι η εκτίμηση στο πρόσωπό του είναι ολοκληρωμένη στον πυρήνα του ελληνικού λαού και στους στρατιωτικούς και πολιτικούς κύκλους της Τουρκίας, παρά στην ελλαδική ομάδα που χρησιμοποιεί τον τίτλο «ελίτ». Τα κείμενα, οι παρεμβάσεις και η δραστηριότητα του Νεοκλή Σαρρή έβαλαν το στίγμα τους σε πολλά κομμάτια της επιστημονικής και πολιτικής ανάλυσης για τεράστια ζητήματα που αφορούν τον Ελληνισμό. Είναι όμως μάλλον χαρακτηριστικό των ανθρώπων της εμβέλειας του Νεοκλή Σαρρή η αποδοχή να έρχεται από μη ομάδες και προσωπικότητες του συστήματος και του καθεστώτος, αλλά από το Λαό. Την πρωτογενή πηγή Δικαίου και Αντικειμενικότητας.
Ήταν ευλογία η γνωριμία μου με το Νεοκλή Σαρρή και σχέση παίδευσης και φιλίας που αναπτύχθηκε μεταξύ μας. Είναι αναρίθμητες οι ώρες διδασκαλίες σε συλλογικό και προσωπικό επίπεδο- πέρα από το αμφιθέατρο υπήρχε και το ανοιχτό γραφείο- που αφιέρωσε για να μας και να μου μεταδώσει τις ιδέες του και τις γνώσεις του. Η σχέση ήταν βαθιά, ανθρώπινη, με σεβασμό και αγάπη. Όπως πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να είναι κάθε ανθρώπινη σχέση και κυρίως μεταξύ δασκάλου και μαθητή.
Νεοκλή Σαρρή σε ευχαριστούμε για όσα μας έδωσες απλόχερα, με ελληνική καρδιά και συναίσθημα, με γενναιοδωρία, ανιδιοτέλεια και ανυπόκριτη αγάπη.
Ο Θεός να δώσει παρηγοριά στην οικογένειά σου, στον ελληνικό λαό που σε αγάπησε και να χαρίσει ανάπαυση στην υπέροχη ψυχή σου.
Καλή αντάμωση και Καλή Ανάσταση.